Nieuwe-Jaers gedachten.
Stemme: Doen Daphne d' overschoone Maeght, &c.
HOe vlucht de vlugge tydt voor-by!
Niet anders als waer het een rollende kloot,
Die al gestadigh draeyt: en wy
Passeren de tydt, en ontmoeten de doodt.
Daer 's weder een Jaertje ten eynde geloopen;
Maer velen die 't eynde niet hebben gesien:
Wy sien nu 't begin van het nieuw weer, en hopen
Het eynd' te beleven, ('t is hopen) misschien
| |
Sou 't oock soo kunnen zijn:
Maer 't draetje is soo sijn,
Waer aen ons leven hanght, dat maer
Een uur het kan breken, 'k laet staen dan een Jaer.
2[regelnummer]
Want wat 's het leven, daer wy soo
Op steunen, als of het noyt eyndigen sou?
't Is kort en brosch: maer laes! hoe noô
Bedenckt men die dingen, als vol van berouw!
Wy worden geleken by bladen, by bloemen,
By gras, en by groente dat teer is, als oock
By andere dingen, te langh om te noemen,
Al nietigh, en ydel, als dampen, en roock,
Die haest daer henen vlucht,
Door 't waeyen van de windt. Hoe waer
Dit seggen is, leert ons het andere Jaer.
3[regelnummer]
Het Jaer vernieuwt, en houdt oock aen,
Om-ons te vernieuwen in deughden; maer och!
Dit heeft de tijdt soo vaeck gedaen:
En 't geen wy oock deden, dat doen wy als noch.
Wy zingen, wy spelen, wy boerten, wy deunen,
Soo dat men sijn selven in 't Aerdtsche vergeet,
Als of men hier woonden; maer Hemel! wy leunen
Op krucken, die swacker zijn als mem wel weet.
Wy zijn hier los en vreemt;
Dat ons het recht beneemt,
Om oyt na yet te sien, als daer
Wy 't Hemels door soecken, in 't nieuw' van het Jaer.
4[regelnummer]
Dus laet ons dan het oude kleedt
Van sonden verwerpen, en trecken het nieuw'
Van Godts-dienst aen; soo seydt men 't leet,
Dat eeuwigh de sonden sal volgen, adieuw.
Wy weten niet of wy het licht van den morgen
Weêr sullen beschouwen; dus is het, voor al
Ten hooghste dan noodigh de ziel te versorgen,
Terwijl het noch tijdt is, om 't saligh getal,
| |
Auteursrechtvrij