Aen d' Aenschouwers van dit Werck.
APol, verlieft op leckerny
Van Zangh, en Spel en Poësy,
Of wat sich meer vermaeckt door 't hooren,
Verscheen tot Hooren, op 't gestel
Van 't nieuw-gemaeckte Klocke-spel,
En nam zyn sit-plaets op de Tooren,
Daer 't Negental zyn Godtheyt eert,
En daeghs noch nieuwe lessen leert,
Om neffens hem 't gehoor te strelen;
| |
Hy geeft zyn Harp van blanck Yvoor,
Met Gout verçiert, aen Terpsichoor',
En leert op beter Speel-tuygh spelen.
Betrachten elck haer plicht, op hoop,
Om, onder 't klincken van de Klocken,
Met Cymbal, Keel', en Veel', en Fluyt,
De luchte Satyrs, op 't geluyt
Van zangh en spel, ten dans te locken:
Terwyl Melpom'ne sit en treurt,
En 't kluchtigh voor Thalia keurt,
Om 't bitter met wat soets te mengen,
Of soeckt, met Clio, steets na stof,
Om dapp're Oorloghs daên, tot lof
Der Helden, aen den dagh te brengen.
Urania, wiens Maet-zangh 't meest
Van alle weeght, verlicht de geest,
En wyst de ziel, door 't swerck, na boven,
Om voor genote weldaên, na
De lessen van Pol'hymnia,
Den Schepper van dit All' te loven.
Dus bouwt men hier een Helicon,
Bevochtight van een Henghste-bron,
Die nieuwe lust schept om te dichten,
Waer toe men vrye pas vergunt
Aen yder een, die 't heeft gemunt
Om and're met zyn zangh te stichten.
Maer wat wil dit? daer komt een Pan,
En spoeyt sich na 't geselschap van
De Zangh-godinnen, schoonm' een teecken
In Satyr Marsi-beelt vertoont,
Hoe min de Godtheyt hem verschoont
Die Phoebus na de Kroon durf steecken.
Hy haelt (ick schrick!) zyn pypje uyt,
En menght zyn bot en boers geluyt
| |
Met noyt genoegh gepresen klancken.
Ey! Bocxvoet, keer te rugh, en loop
Te Veld; of wacht, ghy sult de koop
Van dese daedt niet veel bedancken.
Hy knickt ons vroolyck toe, als of
Hy seyd, sta stil, ick heb verlof
Om Kaf te mengen onder 't Kooren;
Op dat men door verscheydenheyt,
Het goede van het quade scheyt,
En 't beste kiest voor leck're ooren.
Nu leser, luyster neerstigh toe,
En ga niet wech (of wordt ghy moê?)
Al eer dit Werck is door-gelesen:
Maer oordeel (bid ick) niet verkeert,
Geef elck het zyn'; of anders leert
Een Midas wat uw loon sal wesen.
|
|