Spreeckende schildery

[fol. D3r]

Klinckert.
An de E. E. Vrouwe:
Sibylle van Griethuysen.

IOffrou, off Sang-Heldin, die, op de Pluym der Swanen,

Zijt waerdich om gevoert, door't Hingsten-Hoeff-slags Nat,

Ten Tempel, daer't Gerucht, als Deugts Uyt-roepster, sat,

Om eeuwich voort het Loff van't loflijck te vermanen:

Ghy hebt mijn heusch Versoeck, voor dees, een Pat doen banen,

Tot kennis van't Ghedicht des kloecksten Konings Schrift,

Verlicht door een Sibyl. Vol-treck der Deugden Drift!

Nu janckt mijn grage lust, na sulcks, met ijver-Tranen.

Heeft noch, verloop des tijdts, door Druck, sulcks niet her-booren?
Soo bid ick't maer te leen: Ay! wilt u Gonst niet smooren!

Vernoegt mijn nutte Bee! dan offert 'tGodlijck Licht,

Ten Dienste van't Gemeen! Te goet is't voor de Motten,
Te Heylig, om, verlost, in't doncker te verrotten:

Dit sal niet zijn, soo ghy doet drucken 't gaeu Gedicht.

Arnoldus van den Busch;