Drie Brusselsche kluchten uit de zeventiende eeuw

[p. 112]

Klucht van meester Coenraedt Bierborst
heer van kannen en pintenaant.

[p. 113]

Aenmerckinghe op den handel en wandel der sattericken

Dese Beulen van haer eyghen selven, dewelcke sich voegen ende hun leven aenstellen nae den leerreghel van den natghierighen Doktoor Alexander, sijn Liefhebbers van 't ghehemelte ende niet van den Hemel; maer, eylaes, 't is een slechte maeltijdt (seyt wijs Hansje) daer de stock-visch het leste gherecht is, willende hier deur te verstaen gheven het gheselschap dat al vechtende komt te scheyden, daervan onse Drinck-broeders een schandelijcke rol spelen.

O! keelgat! keelgat (magh ick voor waerheydt segghen) hoe veel honderde ducatjens hebt ghij sommighe Kannelichters wel ghekost. Het waer te wenschen dat sodanighe Ghesellen (die al hun gheldt aen natte waeren tellen) somtijdts daervan eens de rekeninghe oversaghen: ick en twijffel niet of dat brassen en drincken soude hun mishaeghen; evenwel om mijn plicht niet te vergheten, maer alle dinghen nae reden af te meten, vind ick mij ghedwonghen (soo aen Duytschen als Waelen) hun dit volghende, tot leeringhe, te verhaelen, te weten: Dat de Wijsheydt te deuren uytvlucht, daer de dronckenschap plaetse nemt.

Doch alsoo die herberghsghesinden in 't wijngaert-waeter en Koeckelberghs-nat al hun vernoeghen vinden ende dat de reden bij die Maets geen plaetse heeft, invoeghen dat elck nae sijn lust en welbehaeghen leeft, soo sullen wij dat Gheselschap der ghekapte Ghesellen, die het Wijngaert-waeter ende het Graen-nat boven al stellen, in 't groot Schip der Narren stellen.

Sijt ghiȷ een Dronckaert ofte Gast
Die slechts maer op u mondt en past
En geen soo lieve dingh en weet
Als hoe men brast en lecker eet,
En op dees wijse of manier

[p. 114]

 

Te post loopt nae 't helsche vier,

 

Ick bid u wat ick bidden magh

 

Dat ghij een uerken voor den dagh,

 

Wanneer de dampen van den wijn

 

Nu uyt u briȷn vertrocken zijn:

 

Dat ghij dan, segh ick, eens wel let

 

Op 't gheen ons seyt des Heeren Wet,

 

Te weten: dat de Overdaedt

 

Meer Menschen als het sweerd' verslaet,

 

En dat geen Dronckaerds (arm noch rijck)

 

Oyt sullen sien Godts Hemelrijck.

[p. 116]

Personagiën:

Meester Coenraedt, oudt Manneken,

Lijsken, sijn Vrouwe,

Margriet, Ghebuer-vrouwe,

Duyvels,

Handtuyt.

Een Koopman die 't hem niet verstaet,
Een Biersack die staegh drincken gaet,
Een Gheck die wilt, dat niet kan wesen,
Dat die sijn rijck, is noyt ghelesen.