|
| |
Toe-gift. Op de raedselen.
EEn huysman soo ick heb verstaen,
Sprack op een tydt een Raedts-heer aen
En syde goeden dagh myn Heere,
Den Raeds-heer Sey wat's u begeere,
Ghy syt een Raeds-heer soo 'k versta,
Den Raeds-heer weer die seyde ja,
Syt ghy dan Raeds-heer? soo wilt raden,
Wat heb ick in myn Sack gheladen?
'tIs wit oft bont oft swart oft grauw,
'tIs levende en't kan segghen mauw,
Nu Raeds-heer raed eens wat is datte,
Boer Sey de Raeds-heer 'tis een katte,
Ghy hebbet schier by naer ghevat,
| |
| |
Sy doen den Boer dan 'tscheelt noch wat,
Doch soo veel niet als wyn en water,
Neen 'tis gheen kat maer 'tis een kater,
Wilt ghy al mé voor Raeds-heer gaen?
En cont gheen boere raedsels raen,
Dus wilt met Huyslien eerst verkeeren,
En't raden van de Boeren leeren:
Hier naer volght de uyt legghinghe.
| |
I.
'K En ben niet oudt sey Ionge-Piet,
De jeucht, can vreughdt volharden,
Om out te sijn en wensch ick niet,
Doch hoop noch out te warden.
| |
II.
Liepen met de naeckte huyt.
| |
| |
| |
III.
HEt goedt waer't goedt voor is, dat wort ghevraeght,
Maer van't ondeugende wort niet gewaeght,
'tOndeugend' is niet nut, het goedt is goedt,
Tot voordeel van't gesin die't kleet en voet.
| |
IV.
TOeback daer menigh veel van hout,
Wort in een steenen pyp ghedout,
Syn roock en smoock is ydelheyt,
Daer mé is't raedtsel uyt geleyt.
| |
V.
DE Meulenaer den vromen Man,
Die sonder wint niet maelen can,
En sonder steen en can hy niet,
Daer hebt ghy dan het recht bediedt.
| |
| |
| |
VI.
DE Dryftol, sal hy drayend' blijven,
Die moetmen al met slaghen dryven,
Dit beelt de luye Leer-knecht af,
Die niet en wilt als door de straf,
Siet desen luyaert desen traghen,
En wilt niet wercken als deur slagen,
Die luy sijn in het schole gaen,
Die moetmen dryven al met slaen,
Een snoode put is't al sijn daghen,
Daer in men 't water staegh moet dragen.
| |
VII.
ALs ghy het woortjen eʃel spelt,
Soo is een ʃ daer inghestelt,
ʃ Is een haeckxken met een ʃteel,
Neemt ʃ daer uijt ʃoo ʃpeltet eel.
| |
VIII.
DE Galghe meest gemaeckt van hout,
G. in de plaets van H. spelt Gout,
Elck spieghelt sich aen dit ghebouw,
| |
| |
't Sy kleyn oft groot oft Man oft Vrouw,
Voor al aen die, die teghen danck,
Hier stadigh klimmen Creeften ganck,
Hier sietmen hoe dat Haman gongh,
Die aen sijn eygen Galge hongh.
| |
IX.
LEght op een schael een blaes vol wint,
Ghy sult bevinden mynen vrint,
Dat schillen sal wel menigh aes,
Dat swaerder weeght de leeghe blaes,
| |
X.
DE welde heeft een swaer ghewicht,
Maer scheynt in ieders ooghen licht,
De welde schynt een groot ghemack,
Maer is ghewis een sorgh'lijck pack,
Wat door de welde al gheschiet,
Van ongeval oft groot verdriet,
En hondert duysent qualen al,
Gesproten uijt dit dartel mal,
Die dit verhalen sou te gaer,
| |
| |
Hadt tijdt van doen wel seven jaer,
'k Segh tot besluyt een starcke man,
Is't, die de welde draghen can.
| |
XI.
EEn rycke Gierigaert van onversaedt ghemoet,
Die leeft al heeft hy veel altijt in aerremoet.
| |
XII.
DE Sonde valt de jonckheyt licht,
Waerom? bevluyst is haer gesicht,
Maer d'outheyt gaet die overweghen,
En weet wat daer in is gheleghen,
Die weet wat last de sonde is,
Die valt het swaer in sijn ghewis,
O! jeught en houdt gheen sond' voor spel,
Want eeuwigh duerende is de hel.
| |
| |
| |
XIII.
VRinden dat ghy het wel versint,
De man en is niet doof noch blint,
Hy can oock schryven ende lesen,
Hy is niet stom, hoe can dat wesen,
Mocht iemant vraghen van de lien,
'tWoort Niet gheschreven can hy sien.
'tWoort Niet, ghesproken can hy hooren,
Niet can hy segghen naer behooren,
Hy can oock schryven 'twoortje Niet,
Hier hebt ghy vrinden het bediet.
| |
XIV.
DE heel en oock de halve Amen,
Die worden door des Kuypers-handt,
Wel vast geslagen in den bandt,
Daer naer komtse d'yker yken,
't Geen men daghelyckx siet blyken,
Als hy brant op ieder vat
Eenigh wapen vande stadt.
|
|
Auteursrechtvrij