De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

De goede les.

SEker oudt Philosooph, sijn sterfuer voelende ghenaken, gaf sijn Soon dese les; Dat hy gheen vremde tot sijn kindt sou aennemen; Dat hy niet veel met groote Heeren sou omgaen; En dat hy sijn gheheymen aen sijn vrouw niet sou openbaren. Weynigh tijdts, naer dat hy ghestorven was, nam de Soon voor de vermaninghe sijns Vaders te beproeven; ne-

[p. 104]

mende van de straet tot dien eynde op een arme en onbekende jonghen, die hy opvoede, als sijn eyghen, en maeckte hem by Testament, erfghenaem van al sijn goederen: Dit ghedaen hebbende, maeckte hy hem sonder ghemeyn, met de Prins van t'lant, die een witte valck hadt, die hy seer beminde, en op seker tijdt, als hy alleen by die valck was, nam hy die, de selve bedecktelijck in sijn huys brenghende, waer hy die seer sorghvuldigh op-voede; Daer liep een groot gheroep door de Stadt, weghens dese divery, en de Prins was daer over seer t'onvreden, swerende dat hy, soo den dief ontdeckt wierdt, hem sou laten hanghen. Нy openbaerde dese sijn diefte aen sijn huys-vrouw, seggende, dat hy de Voghel ghedoodt hadt, om hem, soo hy sy, te wreken, van t'onghelijck dat hem de Prins gedaen hadt, versoeckende, vermits sijn leven daer aen hingh t'selve niet en wilde o-

[p. 105]

penbaren. Eenighe daghen daer naer, maeckte hy krakeel met sijn huysvrouw al willens, en naer haer wat gheterght hebbende, borst sy in toornigheydt uijt, hem verwytende, in teghenwoordigheydt van eenighe boden van de Prins, dat hy de valck gedoodt hadt. Het wierdt dadelijck aen de Vorst over-ghebraght, dies hy bevel gaf, datmen dadelijck, sonder eenighe ghenade, dese moordenaer van de valck sou ophanghen.

Doen de ghevanghen op t'Schavot quam, wilde niemandt sijn Beul sijn, vermits de Scherp-rechter even te voren was overleden: en als uijt gheroepen wierdt, oft het niemandt om een stuck gelts doen wilde, quam dadelijck de jonghen, die hy op ghevoedt hadt, te voorschyn, sich aenbiedende t'selve te doen, meynende daer door terstont in't besit der goederen, die hem by Testament ghemaeckt waren, te komen. Maer doen riep de ghevan-

[p. 106]

ghen over luyt, segghende, dat hy de Voghel niet ghestolen noch ghedoodt hadt; maer dat hy hem bewaert hadt, en noch leefde; t'welck den Prins aenghedient sijnde, en verstaen hebbende, waerom hy het ghedaen hadt, vergaf hem alles, en beval dadelijck de jonghen in sijn plaets op te hanghen, en de vrouw te branden: Aengaende de veroordeelde, hy prees grootelijcks de leeringhe van sijn Vader, die hem soo goede vermaninghen ghegheven hadt.