De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

Iets kluchtighs tot versoetingh van't voorgaende.

KOningh Hendrick de IV. stont eens om in seker Stedeken te komen, welckers inwoonders seer rou, en ongepolystert waren; Doen sy niet wisten, hoe sy hem moesten in halen, en wat schenckaesie sijn Majesteyt moeste ghedaen worden, schoot hun voor, hoe een hunner mede-borgeren, over etlijcke jaren te Parys gheweest was, welck luck gheen van hun allen oyt ghenoten hadt; Daer wierdt dan goet ghevonden, datmen sijn oordeel, in soo grooten saeck moest hooren; want eens te Parys gheweest hebbende, moest hy sich op soo wightighe voorvallen, beter als sy deden, verstaen.

[p. 100]

Soo de quant ontboden en ghekomen was, verhaelden sy in't breedt, de geweldighe swarigheydt, daer sy in waren, om dat hun onbekent was, hoe de Koningh verwilkomt moest worden. Sy baden hem, dewyl hy te Parys gheweest hadt, sijn goetduncken daer over te verklaren, en te segghen wat schenckagie sy hem van hun Landt-vruchten behoorden te doen; dewyller gheen andere waren, als vyghen en pyn-appels, van welcke twee soorten sy de Koningh, de gene die hy t'alderghevoeghelijckste oordeelde, souden aenbieden: Dese man, gheweldigh hoogh in sijn wapen, om dat hy over een saeck wierdt aenghesproken, waer in hy alsoo onkundigh was als sy, evenwel de betweet spelen willende, gaf voor antwoordt: dat sy hem souden laten betyen, raede hun, de Koningh met vyghen te beschencken, en sy, datmen ses silvere beckens sou laten maken, om die slagh van vruchten daer in te doen,; Met

[p. 101]

een sou hyer voor uijt gaen, en vyf der aensienlyckste van de Stadt, moesten de overighe achter aen draghen, die sorghen souden, van hem, in alles juyst naer te volgen, op dat sy in geen dingh in't minste moghten verschillen. Doen de beckens nu ghevult waren, lietmen de Coningh aen-dienen, datter eenige van de Stadt daer toe versocht, hem versochten te begroeten; Syn Majesteyt dé hun in-komen: die de rest sou aenleyden, stapte voor uyt, en sonder acht te nemen, dat hy twee trappen af moest gaen, het hooft in de windt ghesteken, en recht overende strevende, mist hy niet, van soo langh als hy was, ter aerdt te vallen. De vyf andere die hem volghden, order hebbende, van hem in alle dingen pertinentelijck naer te bootsen, meynende, dat het een diepe eerbiedenis was, die de Coningh op soo een manier moest ghedaen worden, faelden niet van sich oock, soo veel als sy waren,

[p. 102]

ter aerde te storten, en hun vyghen, ghelyck die voor uyt tradt, ghedaen hadt, wydt en sydt te stroyen. De staet van hovelinghen, soo uytspoorighe ape-treken beschouwende, raepten de vijghen in allerhaest op, en wierpense dese gauwe Gesanten naer de kop, die van d'aert opghestaen sijnde, hun beschaemden Leytsman volghden, en hem tot sijn huys toe vergheselschapten: Daer-was het dat hem sijn mede-mackers, in teghenwoordigheydt der uytstekenste van de Stadt, die de uytkomst van den handel verwachten, groote dancksegghinghen deden, heffende sijn vernuft ten hemel; van weghen den treffelijcken raedt die hy hun ghegheven hadt, van sijn Majesteyt met vijgen te beschincken, want seyden sy, Soo het pyn-appels gheweest waren, ons dat steenigh tuygh ghelyck sy de vyghen deden, naer t'hooft werpende, was het duysent teghen een gheweest, soo wyer t'leven af-gebraght hadden.