De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

Het berouw.

DAer was, in een stadt van't Coninckryck van Napels, een Ridder, Galeotto ghenoemt, die, in een bedaeghde ouderdom een jonghe

[p. 89]

Dochter getrout hebbende, die Orette ghenoemt was, en die te voren haer gheneghentheyt op een jonghelingh ghevest hadt, die Tiresio gheheeten wierdt, en die, haer vryende, belofte van haer ouders hadt ghehadt, hier af soodanigh een eynde, als ghy verstaen sult, kreegh.

Ну sagh dese jonckvrou in een kerck, die, naer't ghebruyck van Italien, met haer ooghappel met haer minnaer speelde. Daer quam uijt haer ooghen overdwars een vonck vliegen die, Galeottos hert bequaem, om aenghesteken te konnen worden, vindende, daer terstont soodanigh een brant ontstack, dat hy niet, dan door t'houwelyck, ghebluscht kon worden. Нy versocht haer van d'ouders, die in dese Riddder een voordeel verre boven hun hoop siende, haer terstont aen hem bewillighden, sonder sich met de beloften, aen Tiresio ghegheven, en met het verlof van hem te beminnen,

[p. 90]

aen hun dochter vergunt, te bemoeyen.

De ghenen, die Italien besocht hebben, weten wel dat de Dochters daer soodanigh onderworpen, oft eer slavinnen zijn, dat haer wil niet gheacht wort. Ja men bekreunt sich niet, als oft sy de staet van redelijcke dieren verloren hadden, met heur nyghinghen en verkiesinghen, daer dickwils groote ongelucken uijtspruyten. Daer siet ghy Tiresioos hoop tot aen de gront efghemaeyt, vermits Galeotto als een krachtighe stroom overquam, die haer gheheel méruckte.

Orette wierdt door Hymens handen in't vermoghen van Galeotto geleydt. Maer Tiresioos beelt bleef echter diep in haer ziel ghevest. Het vier van d'oude man, ghelyck dat van stroy, was haest gebluscht; en Orettes jonckheyt vereyschte ander hout. Sy dé aen Tiresio ontbieden dat sy kolen onder haer asch hadt. Kort, om dese

[p. 91]

quade handel niet af te schilderen, soo is't ghenoegh met verfoeyingh te segghen, dat sy tot een schrickelyck overspel uytborst.

Dese handel, hoe wel verborghen wierdt eyndelyck door de listige grysaert ontdeckt, die, in sijn groene jaren een ontuchtigh leven geleeft hebbende, al de gheheymenissen van dese saeck wist, en vreesde dat men t'geen dat hy op d'uchtent geleent hadt, op d'avont weer aen hem betalen sou. Hy bestack sijn laghen soo wel, dat hy gheen onschuldighen, maer schuldighen daer in betrapte. De geen, die weet hoe seer dit volck op wraeck verleckert is, sal wel oordeelen dat Galeotto dit soo niet liet voorby gaen sonder swaere wraeck daer af te nemen, die soodanigh was, dat hy syn gemalin dwongh haer pol met haer eygen handen in haer kamer te hangen, en te verworghen. Hy bewaerde haer tot een wreeder straf, en besloot haer

[p. 92]

in de selve kamer, daer hy haer niet meer broot en water gaf, dan sy behoefde, om niet van honger oft dorst te sterven. De hitte, die in dat ghewest overmatigh is, onstack soodanigh een stanck door de verrottingh van dit lichaem, dat het huys by naer onbewoonelyck was.

Dese vrouw, by dit aes ghesloten, verdroegh dit alles met een ongelooffelycke moed, en beleed opentlyck dat sy verdiende door een wreeder straf te vergaen. Galeotte braght haer daghelycks nieuwe ongherustheden aen; maer de tydinghen des doodts waren haer soo aenghenaem, dat sy die als een jonst des hemels aen-nam. Kort, haer berou was soo groot, dat het haer sonde overtrof. Galeotto, door syn huysghenoten over-reedt, om 'tvermaeck van dit schouspel van berou te hebben, wierdt daer af soodanigh bewoghen en vermurwt, dat hy haer niet alleenlyck weer in ghena-

[p. 93]

de aennam, maer soodanigh in liefde tot haer ontsteken wierdt, dat hy beleedt dat hy haer noyt voor haer misdryf soo liefhadt gehadt. Hy versleet het overighe van syn leven met haer in groote vrede en eenigheyt, en leefde met haer in volkome vernoegingh, tot dat de doodt hem uyt de werelt ruckte. Hoewel hy haer veel goederen toeliet, soo wilde sy echter naer 'tversoeck van gheen anderen luysteren, maer begaf sich in een boetklooster, daer sy t'overighe van haer leven versleet.