De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

Van de groote fortuyn, en 'tgoet gheluck van Polycrates.

TE Samus waren drye gebroederen van treffelijcke gheslachte, te weten Polycrates, Pantagnotus en Syloson: de outste van dese drye was Polycrates, dese doode sijn jonckste broeder Pantagnotum, en syn andere broeder verdreef hy in ballinghschap, op dat hy alleen te Samus regeeren soude. Alle dingh gingh naer Polycrates sijn wensch hy regeerde niet alleen over Samus, maer oock over alle omleggende Steden. Voerde hy somtydts oorlogh, soo hadde hy altydt de overhandt. On-

[p. 69]

dertusschen hieldt hy al groote vrientschap met den Coningh in Aegypten Amasis ghenoemt. Als dese hoorde van het groote gheluck van Polycrates, schreef hy een brief aen hem, waer in hy verhaelde, hoe lief ende aenghenaem het hem waer, dat het hem als sijnen bysonderen goeden vriendt wel gingh. Maer Amasis hielt ondertusschen dit groot gheluck van Polycrates seer suspect ende verdacht, gaf hem derhalven dien raedt, dat hy dat, het welck hem het alderliefste en aenghenaemste was, soo verre soude van sich werpen, dat hy dat sijn leve dagen niet wederom kan kryghen, tot dien eynde op dat hy dat groot gheluck met een kleyn ongheluck wat matigen mocht. Polycrates volghende den raedt van Amasis, neemt sijn signet daer een kostelijcken ende dierbaren steen in stondt: vaert op het Meer, ende werpt desen Ringh daer in. Wat gheschieter eenighe weynighe daghen daer naer

[p. 70]

komen de Visschers ende vangen een grooten ende raren Visch, vereerende die aen Polycrates: als nu de Visch werde opghesneden, soo vindt men daer Polycrates syn Ringh in des Vischs buyck, ende kryght alsoo sijn Ringh wederom. Als Amasis dit wederom ter ooren quam, schreef weder aen Polycrates, en seyde hem sijne vriendtschap op; want, seyde hy, het is onmoghelijck, dat op sulcken groot gheluck gheen grooter ongheluck ten laetsten volghen soude, het welck oock niet langh daer naer gheschiedt is. Want als Polycrates voornam het Eylandt van de Ionische Zee te beoorloghen, ende in te nemen, soo wierde hy van sijn eyghen Dochter ghewaerschouwt, dat hy dat doch niet doen soude, aenghesien sy van hem ghedroomt hadde, dat hy waer in de locht ghevloghen, van den Godt Iupiter ghereynight, en van Phoebus, oft de Son ghesalft. Maer Polycrates heeft dese sijn Dochters raedt

[p. 71]

niet willen hooren, maer is heen ghetrocken. Als hy nu te Magnesia aen quam, doen hebben de Inwoonders van die plaets hem een schandelijcke doot aenghedaen, en aen Cruys opgehanghen. Alsoo is dese sijn Dochters droom waer gheworden, want wanneer het heeft ghereghent, dan wiert hy van Iupiter ghewasschen: en wanneer de Son heeft heet gheschenen, dat het vet druppelende wys uyt sijn lichaem liep, dan wierdt hy van Phoebus, oft de Son ghesalft.