De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

Casimirus koningh van Polen.

CAsimirus Coningh in Polen heeft op eenen sekeren tyt eenen Ridder genoemt Ioannes Conarius ghenoodight om met hem te Teerlingh-botten, sy hebben gespeelt tot laet in den nacht, eyndelyck als de Coningh te bedde gaen woude, soo hebben sy in een kanse ghewaeght al het gelt dat sy voor haer hadden. Casimirus heeft ghewonnen ende een groote somme gelts tot sich ghestreken: Dit heeft den Ridder verdroten, die naer eenighe woorden ende weer-woorden den Coningh by de kraghe ghevat ende dapper af-ghesmeert heeft, daer naer is hy ontloopen, dogh des morghens wierdt hy ghevanghen, ende in han-

[p. 31]

den des Coninghs ghelevert: Een ieder meynde dat de Coningh desen Ridder gestrenghelijck aen het leven soude straffen laten: maer neen, hy was wyser, ende sprack: Goede vrienden, desen Man en heeft soo veel niet misdaen, als ick: jae watter misdaen is, dat heb ick misdaen: Den toorne ende haestighe gramschap (welcke oock de alder-wyste niet altijdt bedwinghen en konnen) hebben hem overwonnen, ende hier toe ghebracht: Waerom hebbe ick hem aen-leydinge hier toe ghegheven? Waerom hebbe ick, verghetende mijnen staet ende weerdigheyt, ghespeelt met eenen die mijns ghelijck niet en is? Ghy Ridder Conari sult weten, dat ick op u niet gram en ben, maer ick dancke u: Ghy hebt my met een kleyne castydinghe geleert, dat ick voortaen niet doen en sal d'welck eenen Koningh onbetamelijck is, maer dat ick my sal houden binnen de palen der aensien-

[p. 32]

lijckheydt ende weerdigheydt eenen Koningh toebehoorende.