Briefwisseling J. Greshoff - A.A.M. Stols

862. A.A.M. Stols aan A. en J. Greshoff, 23 december 1951

Quito, 23-12-1951

Zondag

Beste Atie en Jan,

Sinds Woensdag zitten we in het door ons gehuurde huis, ‘vrij ver’ buiten de stad, met als ergste bezwaar dat de verbindingen erg slecht zijn (vlooienbussen van Indianen - onbruikbaar - en stationwagons: lopen weinig). Het ligt aan de grote weg naar het vliegveld: Avenida 10 de Agosto, huisn^r 5769.

Daar de postbodes hier alleen komen als ze zin hebben, zal het 't beste zijn dat

[p. 282]

je blijft schrijven naar het Colegio Central Técnico.

We zitten hier in een volkomen verpolitiekt land met een goede, westers georiënteerde president, die volgend jaar moet aftreden. Er zijn voortdurend veranderingen in het Kabinet, en alle voortgang wordt geremd doordat iedereen gepreoccupeerd is door de verkiezingen in Juni.¹ Die veranderen waarschijnlijk alle ambtenaren tot en met de onderwijzers toe. Verder is er geen geld in de staatskas en ik krijg alleen toezeggingen voor de opbouw van mijn Demonstration Center, en ik weet haast zeker dat het geld nooit komen zal. Wij wachten nu al 2 weken op onze bagage uit Guayaquil, die per vliegtuig zou worden opgezonden en waartoe ik reeds 180 gulden betaalde... Of we ze hier zullen zien vóór 1 Januari is de vraag!

Ik heb het dus met mijn werk niet druk en de ijle lucht prikkelt niet tot activiteit. Mijn grootste preoccupatie is: hoe kom ik aan een auto. Hadde ik 1000 dollar contant, dan kocht ik morgeen[lees:morgen] een stationswagon. Nu moet ik zien iemand te vinden, die mij een wagen in 12 termijnen betaalbaar wil leveren. Unesco betaalt ons helaas niet in dollars, doch dollars zijn wel vrij duur hier op de vrije markt te krijgen.

De stad is erg mooi en vuil en overbevolkt, kleurrijk en heel typisch.

De regerende klasse is net als in Afrika europees, doch zij weet uit ervaring evenmin iets van Europa of Amerika als de meeste afrikaanders. Juist doordat er veel minder contact met de westerse wereld is, is alles hier zeer veel graden minder dan in Kaapstad. Je hebt er b.v. wel winkelstraten, doch je ziet alleen deuren en hele kleine etalages. Toch zijn de winkels soms groot(!). De stad biedt dus geen window-shoppings-mogelijkheden, waaraan Kaapstad zo rijk is. En alle artikelen zijn hier slecht (veel japans) en erg duur (zeker 2× de prijzen van n.y.). Er zijn hier geen cafés met terrassen; de weinige toegankelijke cafés zijn erg ongezellig en erg duur. Restaurants zijn onbetaalbaar.

In korte tijd hebben we enkele kennissen gekregen, die erg hartelijk zijn, doch ons bepaald niet voor geestelijke problemen stellen; de literaire begrippen gaan niet verder dan Jan de Hartog en Piet Bakker.²

Onze gebrekkige kennis van het Spaans verhindert nog contact zoeken met Ecuadoriaanse schilders en literatoren. Er zijn hier zéér aantrekkelijke schilders (gezien de tentoonstellingen).

Consul jhr Elias,³ waar we 1 × borrelden en 1 × aten, gaat 27 Dec hier weg en wordt vervangen door een honor. vice-consul, onze vriend John Soeters, directeur van Philips hier ter stede.⁴ Elias is het onderwerp van veel geroddel (drankzucht, wangedrag in Portugal tijdens de oorlog, helper van De Geer enz) doch ik kan dit niet beoordelen.

Ik heb - zoals jullie in het begin in Kaapstad - het gevoel van de westerse wereld afgesloten te zijn; ik krijg ook veel te weinig bericht over de uitgeverij,

1 In juni 1952 zouden er in Ecuador verkiezingen worden gehouden. Op dit moment was Galo Plaza, die in de Verenigde Staten was geboren en opgevoed, president; in 1952 zou hij worden vervangen door José María Velasco Ibarra.

2 Johannes de Hartog (geb. 1914) en Pieter Oege Bakker (1897-1960) waren resp. medewerker en redacteur van Elseviers Weekblad.

3 Jhr. Burchard Jan Elias (1909-?) was van 1946 tot 1947 eerste gezantschapssecretaris te Bogota geweest; van 1947 tot 1956 was hij onaf gebroken vice-consul te Quito. Dirk Jan de Geer (1870-1960) was in 1939 minister-president geworden, maar was in augustus 1940 door koningin Wilhelmina tot ontslag gedwongen, waarna hij enige tijd in Lissabon verbleef.

4 H.J.R. (John) Soeters (geb. 1910) had de leiding van de Philips-vestiging in Ecuador. Er is niet achterhaald of hij honorair consul was. (Zie echter ook n.3.)

[p. 283]

behalve dat de verkoop in October slecht, in November zeer goed was (o.a. Gijsen).⁵ Ik heb hier nog geen enkele nieuwe uitgave; de post is erg traag, ik kreeg nog niets van wat ik begin Nov. uit Parijs hierheen stuurde.

We hebben nog geen hoofd der missie (sabotage van hier!) en de missie zelf bestaat uit 1 frans ingenieur, 1 amerik. leraar, 1 amer. lerares, 1 alleraardigste mexic. leraar en ondergetekende. De rest is nog niet komen opdagen (o.a. 2 fransen)⁶

Ons huis is nieuw, primitief gemeubeld, slecht gebouwd, ligt pal aan de weg, ‘tuin’ erachter, met achterin 2 garages waarboven kamers voor bedienden. We hebben tot nu toe 1 bediende, die we nauwelijks begrijpen (spaans-indiaans dialect) en 2× in de week een werkster. Voor Greet is het soms erg ontmoedigend.

We zullen gelukkiger zijn als we een auto hebben, onze bagage er is, en vooral als Eva hier zal zijn. De jongens, Eva en de ouders schrijven geregeld, doch onze vrienden laten niets van zich horen, evenmin als de heer Barth! Maar dat went allemaal wel. Laten jullie en Bert en Leentje⁷ ons niet in de steek; we sturen binnenkort eens voortbrengselen van onze fotokunst als alles ontwikkeld is. Heel veel liefs voor jullie en de Gorissen, ook van Greet,

Sander

5 Goed en kwaad.

6 Op 1 januari 1952 zou Greet Stols aan Aty en Jan Greshoff schrijven: ‘Sander vindt het hier opperbest, hij hoeft tot nu toe niet hard te werken, om de eenvoudige reden, dat er niet veel te doen valt, de medewerking, en de financiele mogelijkheden zijn tot nu toe zeer gering, nu gaat helaas ook nog de directeur van het Colegio weg, da[+t] was een man, waar hij nogal hulp van ondervond[...].’

7 Marnix Gijsen had Maria Magdalena Bambust (geb. 1913) in 1941 in New York leren kennen. In 1942 was zij zijn medewerkster bij het Belgian Information Center geworden. In 1947 verliet Gijsen Julia de Bie, met wie hij sedert 1929 was getrouwd, en ging met Leentje Bambust samenwonen. In 1976, toen nieuwe wetgeving het mogelijk maakte van Julia de Bie te scheiden, zou hij met Leentje Bambust trouwen; hun relatie was van 1962 tot 1975 verbroken geweest.