Kent uw dichters!

[p. 179]

Victor E. van Vriesland.
Het nieuwe hart in de lente.

Bloemen en landliederen heel den dag.
Namen die de ziel vindt maar niet kan noemen.
En in den nacht landliederen en bloemen
Die door de droomen lichten met hun lach.

En het zeere verlangen valt nu neer,
En wijkt stil weg en is ver en vergeten....
De kleinste kindren in de dorpsstraat weten
't Oud levensgeheim. En ik weet het weer.

Nu niet aarzelend zoeken meer, niet vragen
Naar zin en oorsprong van angstig verdriet,
Van twijflend tasten, onvervulde dagen.

Want met dees wereld werd ik nieuw. En ziet,
Het is nu alles opgelost. Hier lagen
Altijd mijn schatten - maar ik zag ze niet.

Uit: ‘Voorwaardelijk Uitzicht’.

Em. Querido, Amsterdam.