Kent uw dichters!

[p. 83]

Jef Last.
De orgeldraaier.

Het orgel kreunt door de leege straat
het orgel zingt van zijn leege hart
hoe de honger staat
op het bleek gelaat
het trilt en zucht
tot het achterlaat
een klank die sterft in de vale lucht.

Het orgel kreunt door de leege straat
het orgel zingt van de armoe-wijk
van het lompen pak
en het lekke dak.
Het orgel kreunt door de leege straat
van het moede lijf
dat stram en stijf
zich voortbeweegt langs het stratenvlak.

Het orgel kreunt door de leege straat
door het dage-licht - in de zonneschijn
tot den avond laat, waar de lampen zijn
als eenzame vlekken menschen leed
in het menschen donker, waar enkel, wreed
een orgelman nog te draaien staat.

Uit: ‘Verleden Tijd’.

W.L. & J. Brusse, Rotterdam.