Aan den verlaten vijver

[p. 31]

Van Conventie tot Schepping.

Aan W.A. van Konijnenburg.

Gij die de wisseling van dag en nacht,
Het stadig gaan en komen der getijden,
In een verkláárd en wonderlijk verblijden
Ziet als de werkingen van ééne Kracht; -

Gij, die altijd den valschen schijn veracht;
Een Ridder zijt in 't streng en strak bestrijden
Van Leuge' en Waan; en wilt den weg bereiden
Voor hem, die wáárlijk naar de Schoonheid tracht; -

Gij, die God's wetten, onomstootlijk vast:
De Waarheid, zoekt en die alleenlijk wil;
In 't licht van Uw geloof de dingen stil
En reiner glanzen ziet, hoog-boven tijd
En dood in 't zilvren licht der eeuwigheid;
Weet Gij, hoe ìk naar deze Schoonheid tàst...?