Aan den verlaten vijver

[p. 21]

Verdoolden.

‘O, Mutter nimm' dies Lied...’

Richard Dehmel.

Mijne oogen zullen tot uwe oogen gaan;
Dit is een vreemd en bang-ontroerend treffen:
Gij zult mijn angstig droef-zijn niet beseffen,
Gij zult mijn zachte woorden niet verstaan.

Ik weet gij zult mij teeders niet en vragen
En slechts een traan zien in mijn schreiend oog:
Gij kent de ontroering niet die mij bewoog,
Noch ooit de blijde treurnis mijner dagen.

Wij zullen wondrend voor elkander staan,
En niet de woorden onzer liefde zeggen:
Ik zal mijn hand in uwe handen leggen,
Mijn oogen zullen tot uwe oogen gaan...

Twee zielen die elkander nooit verstonden,
En onbegrepen langs elkander gaan...
En tóch die vréémde liefde.... Alleen een traan
Omdat wij, Moeder, nooit de woorden vonden.