Erato
(1646)–Leonardus Gouwerak–
Auteursrechtvrijomhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens
Toon: Broodt-droncken Venus wicht.Daer is geen groter vreught,
Voor de bloeijende jeught,
Als door de echt te trouwen,
Het is een vreughden bant,
Die het al vast kan houwen:
| |
[pagina 196]
| |
Het geen dat sy bespant.
2. Het paren is een lust,
Alsmen in vree gerust,
Sonder geschil kan leven,
Soo is ‘t een grote vreucht,
Die u veel heyl kan geven,
Tot vermaeck en geneught.
3. Daer twee trecken een lijn,
Daer is ‘t maer halve pijn,
Het doet de last verlichten,
Dat door gemeensaemheyt,
Hert kan de liefde stichten,
Want die in eendracht leyt.
4. Twee Ossen in een jock,
Selden ongelijck trock,
Als sy malkander kennen,
| |
[pagina 197]
| |
Als sy veel sijn by een,
Sy by malkender wennen,
Dan trecken sy gemeen.
5. Men siet den Dadel-boom,
Hoe wast hy alsoo loom,
Hy kan schier niet op groejen,
Voor dat hy is gepaert,
Dat begint hy te bloejen,
En toont sijn rechten aert.
6. Soo is ‘t oock met den Mens,
Die noyt leeft nae sijn wens,
Voor dat hy komt te paren,
Dan sietmen eerst de vrucht,
Die eerst verborgen waren,
Op-rijsen in de Lucht.
| |
[pagina 198]
| |
7. Wat is een mens alleen,
Wie troost hem in ‘t geween,
Wie helpt sijn droefheyt dragen,
Als hy van druck versmacht,
Wie sal hy ‘t konnen klagen,
Die op sijn klagen acht.
8. Krijght een die u in leet,
Getrouwe bijstant weet,
Die u vreucht mach genieten,
Dat alles sy gemeen,
Van vreughden en verdrieten,
Van lacchen en geween.
9. ‘t Is verlichtingh in ‘t hart,
Die klagen mach sijn smart,
In tegendeel meer vreughden,
Die sijn vreught maeckt gemeen,
| |
[pagina 199]
| |
Aen een die ‘t me verheughden,
Men draeght noyt wel alleen.
10. Eenigh sijn is selfs smaet,
Daerom doet mijnen raet,
Die hem wil laten raden,
Dat hy een ega trout,
Het sal niet konnen schade,
Noch volgen dat berout.
|
|