Erato
(1646)–Leonardus Gouwerak–
Auteursrechtvrijomhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens
[pagina 191]
| |
Stemme: Traent oogen traene &c.Euridice met de Najaden,
Om te versaden,
Haer lust, gingen ‘t samen in ‘t groen,
Om vrfeught te voen,
Een slangh heeft haer een steeck gegeven,
Dies sy het leven,
Verlaten moest, met groote pijn:
Door het fenijn,
Dat de haer kaken,
Doot-verwigh maeckten,
En braeckten de ziel;
| |
[pagina 192]
| |
Boos fenijn,
Moest ghy sijn,
Orphus pijn,
Oorsaeck van sijn liefs verdwijn,
Die niet nae laet als de schijn,
‘t Bijten in haer hiel,
De haer het leven,
Met de geest geven,
Al te droevigh leet,
Droeve tyt,
Die niet lyt,
Kleyn respyt,
Dat Orphus hem wat verblyt,
Het geen terstont wert benyt,
Door een slangen beet,
Sijn Lief most sonder verbeyden,
| |
[pagina 193]
| |
Van hem scheyden,
Al is’t tot haer bey verdriet,
Hy kan noch van haer scheyden niet,
Hy peynst haer uyt Plutoos salen,
Weer te halen,
Soo ‘t hem toegelaten wert,
Tot vermaeck van sijn droeve hert:
2. Hy ginck in d’onder aertse kolcken,
Sijn wil vertolcken,
Daer hy sijn Harp heeft gespeelt,
Dat heeft geteelt,
In Pluto en Proserpijn vernoegen,
‘t Geen haer bewoegen,
Dat Pluto hem sijn lief weer gaf,
Op peen en straf,
Dat hy soo lange,
| |
[pagina 194]
| |
Hy hat sijn gange,
In de duysternis,
Nae ‘t gemom,
Sou sien om // Maer te dom,
Hy keert en riep Liefste kom,
Daer me verdween weer sijn blom,
Hy greep maer ‘t was mis.
Hy most weer scheyen,
Sy mocht niet beyen,
De peen was verschult
Nieuwe rou // Om sijn Vrou,
Had hy nou,
Voor vreught die hy hebben sou,
Hy wiert al de Vrouwen schult,
Door groot ongedult,
Seven dagen, seven nachten,
| |
[pagina 195]
| |
Bleef hy wachten,
En sat voor den inganckx-deur,
Daer hy beweende met getreur,
Sijn mis-val met droevigh ropen
Of noch open,
De deur sou werden gedaen,
Maer moest troosteloos henen gaen.
|
|