Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[p. 162]

Vryerye van Fobert Francken Nelis en Tryn Jaep Meessens Maertgen.

Stemme: Fijtge Floris.

Wel moy Meysje seker trouwe
Wat duysent eluck is dit,
Datje hier alleenigh sit?
Ay daer Maertje, ‘k maeckje vrouwe
Van men weuning en men langt,
Soo je men troutjen ontfangt.

2. Wel Nelis wats dit te seggen,

Je vrijt immers swarte Trijng
‘K loof je scheert de geck met mijng
Dat je men dit voor komt leggen,

[p. 163]

 

Voort wech gaet na jou Trijng toe,

 

Wangt ick ben je hier al moe.

 

3. Wel ben nick hier dus verschooven,

 

Is ‘et niet een groot verdriet

 

Dat men sulcken onrecht schiet?

 

Soo je me nu wilt clooven,

 

Na daer soos weer ick jou, dat

 

Ick noyt geen sin in er hat

 

4. Wel Nelis, spreeckje de woorden,

 

Ist meugelick datje seght?

 

Seker, je waert oock wel slecht,

 

Dat je na soo een Meyt hoorden,

 

‘t Was soo waer as ick segh schangt,

 

Voor soo een helderen quangt.

 

5. Wel nou Trijn Iaep Meessens Maertgen,

 

Wil je doen soo spreeckt ien woort,

[p. 164]

 

Daer mee soo gaet ‘t hylick voort,

 

‘k Heb oock eseyt tegen mijn Vaertjen,

 

Dat hy gaen sou by jou Vaer,

 

En maken er hylich klaer.

 

6. Wel Nelis ick sel het vragen,

 

Aen men Vriengden hoorjet wel,

 

Wat ick hier in doen sel,

 

Oock moest men Moertgen behagen,

 

Om jouwent wil sellicht doen,

 

En geeft mijn daer op een soen.