Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[p. 153]

Cloris droevige Minne-sangh, over het af-zijn van sijn Larinda.

Toon: Sulamita.

Ach Larint mijn beminde,
Waer sijt ghy met u Vee, kon ick u vinde
Sijt ghy onder de Linden,
Of in’t Lommer, van eycken en else bomen
Die daer staen langs de stromen:
Waer mach sy wesen,
Ach ick begin te vresen,
Mijn beminde: mijn &c. mijn &c. weert ghepresen.

[p. 154]

 

2. Den tijt is al gekomen,

 

Dat ghyn hier te wesen, had voorgenomen,

 

Of ginder by de bomen,

 

Nu Scvhaepjens gaat, wilt wat haestigh aen-treden,

 

Nae d’aengenaeme steden,

 

Daer ick gerusjens,

 

Door liefdens grage lusjens,

 

Mijn beminde: mijn &c. mijn &c. gaf veel kusjens.

 

3. Daer sie ick mijn Lerinde,

 

Wie sou achter ‘t geboomt, haer komen vinden,

 

Sijt ghy daer mijn beminde,

 

Hoe laet ghy mijn, hier soo langh eenich wachten,

 

Versuft door swaer gedachten,

 

Ghy sijt mijn waerde,

 

Die de min in mijn baerde,

 

Mijn beminde: mijn &c. mijn &c. op de Aerde.