Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[Nu ruyst het kriecken van den dagh]

Stemme: En tui la mour.

Nu ruyst het kriecken van den dagh,
Sa lustigh Herders Vrouw,
Drijft nu u Schaepjens door den morgen douw,
En doet haer nae het velt geley;

[p. 151]

 

Nu Schaepjens schout de hey,

 

Gaet snel, wat verder,

 

By mijnen Herder,

 

In de begraefde wey.

 

2. Waer of mijn Herder doch mach sijn,

 

Swoel wintje bortelt uyt,

 

By die Ooster stroomen mer soet geluyt,

 

Seght mijn Lief, dat ick hem hier wacht,

 

Doet hem mijn droeve klaght,

 

Laset hem niet schroomen,

 

By my te komen,

 

Soo hy mijn ‘t weerdich acht.

 

3. Herder ick had klangh al gedacht,

 

Dat ghy in ‘t velt sout sijn,

 

Maer och laes! neen, ghy laet mijn hier in pijn,

 

Siet daer komt mijn Herder gegaen,

[p. 152]

 

Hy drijft sijn Schaepjens aen,

 

‘t Was voorgenomen,

 

By mijn te komen,

 

Wacht Schaepjens blijft hier staen.

 

4. Komt mijn Herder hier is u Bruyt,

 

Nu Schaepjens sijt verheught,

 

Huppelt en springht int velt, bedrijft geneught,

 

Lustigh vlugge Vogeltjens singht

 

Dat het door ‘t Bos klinckt,

 

Want het sijn tijden

 

Om te verblijden,

 

Daerom van vreughden sprinckt.