Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

Een kort Lietjen, in haest ghesongen. Iupiters Minne-vier.

Stemme: Laura.

Europa ginck langhs de Zee,
Daer Mercurius ginck weyden,
Als Herder haers Vaders Vee,
Die hy dicht aen de Zee leyde,
Iupiter niet langh verbeyde:
Veranderde in een stier,

[p. 39]

 

Quam onder des Koninckx koeyen,

 

Weyden, huppelen, en loeyen,

 

Door pijn van het minne-vier.

 

2. Hy was in als over schoon,

 

Volmaeckt van hoornen en leden,

 

Sy hyeeft hem kruijden geboon,

 

Dat nam hy met geesticheden,

 

‘t Scheen hy offerde gebeden,

 

Sy doch hem hant saem te sijn,

 

En is boven op sijn rugh geseten,

 

Maer geheel sonder weten,

 

Dat het was den God Iupijn.

 

3. Iupijn voelde na sijn wil,

 

Sijne roof op hem geladen,

 

Des stont hy niet lange stil,

 

Ginck met haer in de Zee baden,

[p. 40]

 

Europa bevreest voor schaden,

 

Hiel met haer handt aende Stier,

 

Doen heeft hy met haer geswommen,

 

En is in Creten gekommen,

 

Daer bluste hy ‘t Minne-vier.