Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[Eer ick proefde Cupidoos maght]

Toon, Geswinde Bode van de Min.

Eer ick proefde Cupidoos maght,
Dacht mijn die niet groot:
Maer doe ick hem ‘t minst had verwaght
Ontsinckt ick een schoot,
Van het Kint // Ick bevont,

Heel geswint // Mijn gewont.

Ick dacht,

Hoe dat ick te leven placht,

[p. 38]

 

In weelden en lust,

 

Sonder min gerust,

 

Maer feder de min,

 

Strijt wellust tegen mijn sin.