Verzen

[p. 86]

[Ze zat daar rechtop en keek]aant.

Ze zat daar rechtop en keek
de oogen op ééne streek.
Stil licht school daarin,
een lach- of een schreibegin.

Haar handen en haar gezicht
ware' in de kamer licht,
haar oogen lichtten naar voren -
de stilte deed ruischen hooren.

Ik wachtte of 't spreken begon,
langzaam aan ze begon
woorden stil na elkander
als kindergewandel.