Verzamelde werken. Deel 6. Liedjes en verzen

(1950)–Herman Gorter– rechtenstatus



[pagina 77]
II Bij het hooren van den strijd in de verte
[pagina 79]
Reeds nadert vastaan de Victorie, Reeds spreidt zich de geelwitte glorie, Als Aurora Borealis, Maanvormig aan alle kant, In Rusland, in Duitschland, England, Poësis Via Triumphalis.
[pagina 80]
En ik hier in eenzame stilte, Levende laag aan Uw voeten, Zie Uwe hooge gestalte, En hoor de verre gevechten, En stort mij in Uw lichten Om mij in U te ontmoeten. En, teeder, hier in Holland, Eenzaam door de duinen dwalend, Alsof ik onstoffelijk zweefde, Hoor ik U, leef ik Uw leven, En zie U lichtend vlak voor mij, Bekoorend en verovrend mij.
[pagina 81]
Over het witte ijs, In den gouden schijn der zon, Tusschen het groene woud der boomen, Zweeft door dat paleis, Over die zwarte bron, De Muziek der Droomen. Over het witte ijs, In den gouden schijn der zon, Tusschen het woud der groene boomen, Zweeft, in onzichtbaar paleis, De Bron, De Muziek, der Droomen.
[pagina 82]
Stil staan wij, als twee meeuwen Op het ijs - Roerloos is rondom, Als eeuwen, 't Wereldpaleis. 't Geele riet rondom Zegt niets, 't Is een beetje rood, en stom, - 'k Hoor toch iets.
[pagina 83]
Ver weg aan den horizon Lijkt er iets te zeggen, Aldoor; voor men 't verstaan kon Is het wegge - Als men er niet naar hoort, is het er weer, Heel van veer.
[pagina 84]
Eenzaam staat gij Als de zon, Lichtend laat gij Van u licht zooals een bron. Geeft gij laafnis Aan wat slaaf is Op de aarde, Gouden waarde Aan wie van dorst en moeheid niet meer aadmen kon O, fier, Op van de bron, Door vuur, Naar de zon.
[pagina 85]
Een top van sneeuw, Wit als een meeuw, Staat in het blauwe En pure goude. Een top van sneeuw, Wit als een meeuw, Van duizellicht Fonklend verlicht.
[pagina 86]
De zee één blauwe weide, Groenbleek maar zonder gras, En in dat eindloos wijde Eén witte golf - of het gebloemte was. Dicht bij de zee In de hooge duinen Ontspringt een beek, - Zacht rond is die stee, Zacht valt er het schuine, Vol bloemen is die streek.
[pagina 87]
En ik zie U in de verte, O Geliefde, Een gesternte, Van niets dan liefde. Zooals een vogel In 't licht dat parelt, Zweef ik in 't hooge Licht der wereld.
[pagina 88]
Groot zweeft de witte meeuw Gebroed in vrijheid, De vleugels fijn als sneeuw Gespreid in wijdheid. Een meeuw, Wit als sneeuw, Vliegt waar het blauwe En zee ophoue.
[pagina 89]
Zooals de duif Zweeft door het licht, Zoo zweef ik door het licht Der liefde. De schoone schelp op de kust Heeft figuren Van liefde, genot en rust, Van nature.
[pagina 90]
Op het vlerkje staan figuren, Bij de kapel, van liefde. Uit de stof verhief de Liefde haar schoonheid, van nature. De bloeme heeft in haar rood Kroontje strepen, Bloemen zijn een vloot Van liefdeschepen.
[pagina 91]
Ja, het fijnste kristal, Fijnste atoom, - Bouwstof van het heelal, - Lijkt, door schoonheid, van liefde droom Het goud heelal als liefdeschip Lijkt te zeilen. 't Ledig lijkt een gouden klip Voorbij te ijlen.
[pagina 92]
Zooals één roode appel, in 't hoogst van den groenenden boomgaard Bloost in de bladeren, hem vergaten de appelplukkers! - Neen, zij vergaten hem niet, zij konden hem niet bereiken.Ga naar voetnoot⋆
[pagina 93]
In 't blauwe water Zilveren zandbank, Blonde kuste, Waarop de meeuwen komen rusten.
[pagina 94]
Rand Der zee, blauw land Waaraan geen einde, Nooit omheinde, Alleen door de sterren Beschenen bron. Zoom Die geeft eindloos geruisch, En droom Naar een thuis Van rijkheid En gelijkheid.
[pagina 95]
Diep in den nacht Hoor ik een dans, Het is der arbeiders dans. Ver in den nacht Hoor ik muziek, Het is der schoonheid muziek Gij vertoont u in den nacht Hoog in des maanlichts lach. De zee is onzichtbaar ver, De lage bosschen zijn ruig. Hoog gaat voorbij De glazen wagen der nacht.
[pagina 96]
Maan! Donkere Vlok Van Goud en Purper! Die daalt waar de donkere dorper Slaapt. Maan! Trotsche triomf Uw gaan! Over de aarde doof en domp!
[pagina 97]
De nacht, de wolkebestoven nacht, De wolken rennen in vrijheid, Aan den horizon dooven ze zacht. De zee, één water van vrijheid, Dansend oneindig licht, De lucht, één ruimte van vrijheid Zonder gewicht, Zij spelen de een met de âar, Vrijhede' ontmoetend elkaar.
[pagina 98]
Gisteren was 't orkaan, Nu is het stil en kalm, - Alleen dondert de zee Nog met geweld'gen galm. Over de zee golfrijk Gaat de eenzame wind Tot waar hij vindt Een nieuw, een ander, een vrij, een wijder rijk
[pagina 99]
Hoog, hoog achter de sterren, Achter de helle kristallen, Ver van het stoffelijk leven Van nu, zijt Gij, O Poëzie.
[pagina 100]
Zij nadert, Zij genaakt. Alle dingen verdwijnen, Verzinkend voor haar verschijnen, - In de lucht stilte-dooraderd, - Naakt. Gij nadert, Stilte-dooraderd, Nu, Geliefde, In wolken van vuur en bloed,... één Liefde.
[pagina 101]
Tot in het diepste rilt Mijn merg, mijn gebeente, als Gij u Als stip vertoont slechts, Poëzie. En bleek verwacht ik u in stilt. Diep, diep in mijn ziel, Ver, ver in de donkerste cellen, Ver van het dagelijksch leven Mijn lichaams zijt Gij, Poëzie.
[pagina 102]
O daar zijt gij, Hooge, eenig, eeuwig Geliefde, Mij, die u wachtende leefde, Eindlijk verblijdt gij.
[pagina 103]
Gouden baden uit gouddamp de torens, En de luchtzee boven de dake' is blauw, De lucht ruischt zacht en koel zooals kinkhorens, En mijn kamer is rood zooals frambozen. Nieuwe beelden verrijze', als gouden rozen, En ik val stil aan mijn schrijftafel flauw, In 't donker, in mijn donkerroode blozen, Mijn hoofd ligt naast dat gouden schoonst Verkorens. Ik zou wel willen sterven, in de lust, En voor eeuwig nemen eeuwige rust, Nu, nu, nu, Bloeiende Schoonheid, Gij mij kust. Ik wil gaan slapen bij die ik zóó lang zocht, Het was van d' ucht tot d' avond dat ik vocht, 's Nachts lag ik wakker van avond tot ocht.
[pagina 104]
O! Schoone! Ik heb U gevonden. O! dat mijn monde Nu dood en zwijgende was. Bij elken blik In de wereldbron Zie ik niet meer ik, Maar u, mijn zon.
[pagina 105]
O mijn hart, ga in den kelder Van mijn ziel, ga in de sterren Buiten, - ga in de Toekomst. O Gouden Geest Van vrijheid, Nu dring ik hooger, Dring ik in altijd klaarder, witter, gouder Blijheid, In uw goudene leest.
[pagina 106]
‘Ziet gij hoe of het Goed Groeit door de botsing van Het Goed en Kwaad’? - Ik zie 't Het licht maakt het zien zoet. ‘Hier is het Goed en Kwaad.’ Ik zie 't. En schitterend staat Boven alles de zon der Liefde.

[pagina 107]
Lenin Zooals een gouden strijder zit, Nog moe, Hij doet het bruin en wit Van zijne oogen toe. Door zijn rug ruischt De spanning nog en pijn, Zijn bloed traag bruischt, Zijn geest moet nu kalm zijn. Hij denkt aan den strijd. Hij wist er De zege van. - Die was gister. - Diep ademend herstelt hij zich. Zwak voelt hij zich, ernstig. Zoo was hij. Hij heeft het vaandel geplant, Hoog op de bergen, naar het nieuwe land.
[pagina 108]
O lichtende gloed Van het socialisme, Verterend het kapitalisme In zich, als de hemel de wolken doet. O schoone uitbranding, Uit de oude, der nieuwe volken, Als uit de woeste kolken De witte branding. O schoone personen, Dagende uit het vuur, Als wonderschoone Nieuwe Wezens uit de Natuur.
[pagina 109]
Overwinning! Bewustheid! De vruchten gloeien! Overwinning, de menschen bloeien, Eenheid, gelijkheid en liefde van allen, Dat zijn de wallen Alleen, waarbinnen de arbeiders bloeien. Bewustheid! Overwinning! de vruchten gloeien. Overwinning! de menschen bloeien.
[pagina 110]
O oneindige Stralend purperen Arbeid, Wij hebben u lief. O oneindige Brandend blauwe Eenheid der lichamen met natuur Wij aanbidde' U.	voetnoot⋆ Vertaald naar Sappho.

Vorige Volgende

II Bij het hooren van den strijd in de verte

II
Bij het hooren van den strijd in de verte