Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 484*]

X

Ik heb U zoo lief, mijn kind, dat geene woorden
U zeggen kunnen hoe mijn liefde is,
Ik zoek naar beelden, maar geen beeltenis,
waarin niet Uw gelaat mijn peinzen stoorde.

Want zon en zeeën minde ik, zij verhoorden
en gaven troost in groote droefenis.
Gij zijt verschenen en geen heugenis
brengt mij nu weder wat mij vroeg bekoorde.

Want in der ziele marmeren paleis
zijn vele bloemen die de oogen lokken
en bonte vogels, zingend elk hun wijs.

Waar Eva lag verbleekte het paradijs,
En als ik door de blanke zalen reis,
word ik door Uwe blankheid slechts getrokken.