Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 241*]

[‘Altijd bewege' in ons aandoeningen]

‘Altijd bewege' in ons aandoeningen,
wij voelen een lichaam worden aangedaan,
wij voelen den lach siddren en de traan
leeken langs de wang. Dus in God, die den
geest van ons uitmaakt, is al dat geken
van onze aandoening. Dus 't voorwerp van
onzen geest is een lichaam, en meer kan
't voorwerp niet zijn, daar hij niet anders kenn'.

Hieruit zien wij dus wat die eenheid is
van geest en lichaam, en hoe de mensch bestaat
uit geest en lichaam - en dat hoe sterker is
het lichaam veel te lijden en te doen,
de geest ook sterker is en meer in staat
om meer waar te nemen en meer te doen.’