Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 206*]

[Zooals de zee met eindelooze deining]

Zooals de zee met eindelooze deining
een effen vlak balanceerende is,
de opkomende lucht heeft het gemis
aan vastheid door zijn opgaan en zijn kwijning.

En 't maken alle toch ééne verschijning,
in 't felle ruischen van den wind gewis,
het brullend komen en het schuimgesis
van overal samen glijdende deining.

Zoo sta ik hier achter een witten berg
van duinzand in een los bekoorlijk dal,
de enk'le halmen zijn er veel en schuchter,
de berg is hoog met ronden kop en nuchter
zijn de zeegeuren over den zandval,
hier in dit grove zand waar ik me berg.