Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 175*]

[Een vrouw als de wereld, als een wezenlooze]

Een vrouw als de wereld, als een wezenlooze
met lachen, en dik en rond, en looze
armen - hooge stijf bij haar blijvende borsten,
als de hooge heuvel in het verdwalende licht dorsten
ligt - de vaste hooge zwellingen
waarbij men kan blijven liggen en vertellingen
doen aan zich - in het verlichte vogeldoorslurpte tierelierende licht.-