16
Brief uit Minde, 4 oktober 1922:
Dag lieve Felix,
Dank voor je kaart en voor het feit dat je je best wilt doen voor de Maria-loge. Nu weet ik dat alles in orde komt! En er is een ster over je neergedaald!! Je vraagt of ik er trots op ben! Ja Felix, ik ben blij én trots - blij omdat je die vreugde hebt beleefd - en trots omdat ik mij immers een deel van jou voel, en niet in de laatste plaats vanwege onze Peer Gynt-dagen. Is het soms niet zo? Wat een opmontering moet het voor je zijn dat je die orde gekregen hebt! Moge het een drijfveer voor je zijn om het nog verder te brengen! En nu zeg ik: gefeliciteerd als Officier in de orde van Oranje-Nassau!Ga naar eind1
Maar zeg eens - waarom scheep je me af met niet meer dan een briefkaart? Heb je er niet aan gedacht om me een fatsoenlijke brief te schrijven? Je kunt aan mij schrijven wat je wilt. Ik heb vrijheid van correspondentie geëist en gekregen. Daarvoor hoef ik me tegenover niemand te verantwoorden. Mijn innerlijk leven mag ik voor mezelf houden. Ach Felix, wat kun je in je jeugd niet dromen van een huwelijk in liefde en harmonie - en een onmetelijk en grenzeloos vertrouwen. En wat komt daarvan dan terecht? Voor mij een eenzaamheid die zo groot is dat ik niet meer weet hoelang ik die nog kan verdragen. Ik voel me op glad ijs, Felix! Maar ik heb gezegd dat zolang Vilhelm mij trouw is - en ik geloof dat ik hem kan vertrouwen - ik op de ruïnes van ons huwelijk zal blijven bouwen. Ik heb mijn kinderen, en die zijn toch zo lief en goed! Als ze hun armen om me heen slaan en tegen me zeggen dat mama de liefste mama op aarde is - van de hele wereld - dan voel ik me in de buurt van het paradijs.
Wat zou ik graag willen dat jij ook zulke zachte kinderarmpjes om je heen voelde en dat kleine betoverende kinderstemmetjes tegen je zouden zegen: jij bent de liefste vader op aarde - van de hele wereld!
---
Op dit moment schijnt de zon, maar 's nachts vriest het. Ik ben 14 dagen in Newcastle geweest, terwijl Vilhelm daar lag met het stoomschip Meteor. We zijn afgelopen zondag teruggekomen - en nu blijft Vilhelm misschien met zijn schip in Bergen liggen, tot ergens tussen Kerstmis en Nieuwjaar. Dan beginnen de tochten naar de Middellandse Zee weer, vanaf Marseille.
Je vraagt naar juffrouw Flattum. Heb ik je niet bedankt voor de groeten die ik via