Chroniicke vande Hertoghen van Brabant

[fol. 51v]

[fol. 52r]

Henrick die vierde
van desen name, den xxij. Hertoch van Brabandt.

⁺HEnrick die vierde van desen name, Graue, ende Marcgraue des Heylich Rijcx heeft geregneert ses iaeren, oft daer ontrent, ende is tot Dornick ghestorven in die wapenen, oft int tornoijen, inden iaere alsmen schreef 1096. ende wert begraven inde kercke van S. Geertruyt binnen Nijvel.

Nae die doodt van desen Henrick die vierde, die sonder eenich sone achter te laten wt dese werelt ghescheyden was, succedeerde sijn broeder, genoemt Godefroy metten baerde. Die voorseyde Henric hadde oock een dochter, die ghetrout hadde Frederic d'eerste van dien name Keyser, die wt deser weereldt ghescheyden is voor sijnen Vader.

+ Henrick die vierden xxij. Hertoch

Een wonder Godts wraecke.

⁺ONtrent desen tijt is in Polen een memorabile saecke gebeurt. Coninc van Polen Pompilius genoemt hadde allen sijns Vaders broeders doen ⁺ vergeuen, d'welck den rechtveerdigen Godt niet en liet onghewroken want op eenen tijdt houdende een heerlijcke maeltijdt, so quamen die muysen wten graue der vergeven persoonen, van ongheloofelijcker grootten die den Coninck metten sijnen over tafel sittende aen-vielen, die welc sijn garde met allen haeren aerbeydt niet en conde ghekeeren. Men maeckte een groot vier rontomme Pompilum, sijnder huysvrouwen ende kinderen, maer ten baete niet want die muysen spronghen over t'vier, den moordadigen Coninck met een furie toegaende. Maer gheen bate vindende vloden sy alle nae een ander element, van t'aertrijck, ende namen hun vlucht nae die zee in een schip, maer te vergheefs: want die voorsz. muysen swommen met grooter menichten deur t'water, ende maecten gaten int schip, so datse genootsaect waeren weder aen t'landt te comen, midts t'perijckel van verdrincken, daer die muysen den Coninck in meerder menichten aenvielen hem met sijnder huysvrouwen ende kinderen grouwelijck bytende. Ten lesten nam die Coninck metten sijnen die vlucht op een toren, met naeme Cruyswits, maer ten holp al niet, want die muysen liepen met grooter menichten den toren op, eerst deerlijck doot bytende sijn sonen, daernae sijn Huysvrouwe, ende ten lesten den Coninck selue, hem op etende totten beenen toe, wraecke nemende van die grouwelijcke tyrannie der moordadicheyt. Waerachtich een grouwelijc exempel door de moorders.

Van gelijcken leestmen van Hatto Bischop tot Mentz, wiens vleesch die muysen hebben ghegeten ende wiens bloet ghedroncken, etende sijn cleederen van sijn lijf, ende waer sijnen naem gheschreven stont, crabden sy wt. Soo dat den toren die hy inden Rijn hadde laten maecken om hem te salveren, niet en profiteerde.

+ Chronica Polonie

+ wonderlijcke Godts punitie.