Reizen en avonturen van mijnheer Prikkebeen

(1858)–J.J.A. Goeverneur– rechtenstatus



[pagina 72]
XIX. Hoe alles in 't eind nog wonderbaarlijk goed afloopt. Hierop trekt het viertal voort Naar 't land, waar Nel t'huis behoort. - Heel genoeglijk kuijren zij Arm in arm, in bonte rij; Speelman huppelt voor hen uit.... O, die Speelman is zoo'n guit! Eindlijk echter op een dag, Toen Nels dorp al voor hen lag, Zet de bruid zich bijster teêr Aan haars bruîgoms zijde neer, Aait hem, zoent hem, hemt en kucht En snikt onder diep gezucht: ‘Lieve, beste schat, ik word Nu je huisvrouw binnen kort; Maar.... één ding verzweeg ik jon; Weet dan, ik ben we.. duw.. vrouw En heb kin..ders acht in tal. - Zeg, dat doet toch niemendal!’
[pagina 73]
Prik trok bij dat vreemd berigt Eerst wel een wat zuur gezigt, Maar toen hij 't zoet achttal zag En dat hem in de armen lag, Riep hij: ‘Kinders, groot en klein, 'k Wil je trouwe vader zijn.’
[pagina 74]
't Bruiloftsfeest had plaats met glans. - Prikkebeen leeft jaren thans Kneutrig met vrouw Peternel En is frisch, gezond en wel. - Nooit gaat er een dag voorbij Zonder vlindervangerij. Dikkie woont bij 't paar in huis En leert aan al 't jong gespuis Even druk het A.B.C. Als hij 't aan die Prinsjes dee, Schoon hij altijd nog zijn blok Tot gedachtnis met zich trok
[pagina 75]
Speelman ook komt nu en dan En heeft dol pleizier, de man, Als hij ziet, hoe 't jonge goed Vecht, ravot en kunsten doet. - Daarbij drinkt hij zijn glas bier.... Dees historie eindigt hier.