Proza en poëzie

[p. 59]

De vlijtige meisjes.

Mina en Betsy Veere zijn een paar lieve kleine meisjes en iedereen houdt veel van haar. Zelfs de oude knorrige heer, die tegenover haar woont en anders in 't geheel niet met kinderen opheeft, mompelt, als hij de beide meisjes loopen ziet: ‘Als al dat kleine volk zóó was als die twee, dan was er nog wat aan.’ Voor haar heeft hij altijd een goed woord en soms wel wat lekkers uit zijn trommeltje of een nieuw prentenboekje over

Aan speelkameraadjes ontbreekt het haar nooit, en in de groote stad, waar zij wonen, hebben ze overal goede kennisjes. Touwtje springen, krijgertje spelen, kaatsen en bikkelen kunnen ze dan ook tegen de beste, en ze zijn heele bazen, als er vertelseltjes moeten verteld of raadseltjes opgegeven worden. Ze houden,

[p. 60]

net als alle meisjes, dolveel van pleizier en pret maken; maar ze kunnen toch ook heel goed stil zitten, als meester in de school of moeder in huis haar wat leert.

Nu is 't een mooie zomermiddag. Mina en haar zusje zijn om vier uren uit school gekomen. Toen, na den eten, hebben ze een uurtje gespeeld, en nu zitten ze met mama in de tuinkamer en zijn vlijtig aan 't naaien.

Ik heb wel eens een meisje hooren zeggen: ‘Ik wou dat die handwerken nooit waren uitgevonden, en vooral dat naaien niet. Wat is dat een naar en vervelend ding!’ Ik denk, dat dat juffertje nooit eens beproefd had, iets goed te doen. Ze zou anders zoo niet gepraat hebben. Want werken is niet naar en vervelend, en goed zijn werk te doen is de beste manier, om gelukkig en tevreden te worden. En wie zou nu ook altijd kunnen spelen en springen?

Mina en Betsy vinden handwerken dan ook volstrekt niet onpleizierig, en zij mogen zelfs graag zoo bij mama met de naald in de hand zitten.

't Is heel stil en rustig daar in de tuinkamer. Broer Jan, die anders leven genoeg in huis kan maken, is naar de teekenles, die eerst om zeven uren gedaan is, en papa is op zijn kantoor. Betsy zit op een klein voetenbankje bij mama zakdoeken te zoomen. Als zij er

[p. 61]

een afgewerkt heeft, dan krijgt Mina dien, om er een merk op te zetten. Zij heeft het wat moeielijker dan Betsy, die ook jonger is, en staat nu bij mama, die haar een handje helpt. Als die zakdoeken af zijn, dan, heeft mama beloofd, zullen ze nieuwe kleeren maken voor de pop, en dat zal nog veel prettiger wezen.

Neen, waarlijk, zulk naaien is geen naar en vervelend ding. Onze Mina en Betsy althans vinden het wel heel pleizierig en worden er bij den dag vlugger en handiger in.