De kleine snapper

De Haasjes.

Er waren eens twee haasjes, die maar ééne moeder hadden gehad. Zij waren dus broertjes.

Zij hadden elkaar ook zoo lief als broers. Waar de een heen huppelde, daar huppelde ook de ander mee. Als de een naar het kool-

[p. 14]

veld ging, volgde de ander ook. Maakte de een mannetjes, dan deed de ander dat ook. Waar de een sliep, sliep ook de ander. Gedurig likten zij elkaar, of speelden samen, of wentelden zich in het gras. Nooit zag men een van beide alleen. Altijd waren ze bij elkander.

Zoo hadden zij twee jaren lang met elkaar een gelukkig leven geleid. Toen echter was het met hun geluk gedaan.

Toen zij weer eens 's morgens in een koolveld zaten, kwam een jager en schoot het eene haasje dood. En drie dagen later werd ook het tweede haasje doodgeschoten.

Zoo gaat het met die arme haasjes!