Gedichten en rijmen

(1836)–J.J.A. Goeverneur– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

bron

J.J.A. Goeverneur, Gedichten en rijmen. W. van Boekeren, Groningen 1836

codering

DBNL-TEI 1

Wijze van coderen: standaard

dbnl-nr goev001gedi01_01

logboek

- 2018-05-30 TA colofon toegevoegd

verantwoording

gebruikt exemplaar

exemplaar Koninklijke Bibliotheek Den Haag, signatuur: 859 H 116

algemene opmerkingen

Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Gedichten en rijmen van J.J.A. Goeverneur uit 1836.

redactionele ingrepen

Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (*2, VIII) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.

[pagina *1]

GEDICHTEN EN RIJMEN.

[pagina *3]

GEDICHTEN en RIJMEN,

VAN

J.J.A. GOEVERNEUR.

TE GRONINGEN, BIJ

W. van BOEKEREN.

1836.

[pagina *4]

 
Und wie der Mensch nur sagen kann: Hier bin ich!
 
Dass Freunde seiner schonend sich erfreun,
 
So kann auch ich nur sagen: Nimm es hin!
 
göthe.

[pagina V]

INHOUD.

Sappho, Grieksche Legende, naar La Martine.		blz. 1.
Winteravondlied		blz. 10.
De bloem		blz. 15.
Jan de rijmer's togt naar den zangberg		blz. 18.
De brug		blz. 24.
Mina's eisch		blz. 26.
Des zangers nachtwake		blz. 29.
Il campo vaccino, fragment, naar A. Barbier		blz. 32.
Zwarte dagen, naar denzelfden		blz. 37.
Reinier en adelheid		blz. 39.
	Op eenigen afstand van het oude grafelijke slot te Boxtel, wordt nog de plek aangewezen, waar eenmaal eene der adellijke burgjonkvrouwen op een' donkeren avond door eene noodlottige verblinding in de rivier gestort en met den minnaar, die haar vruchteloos poogde te redden, in de golven moet omgekomen zijn, - Dit eenvoudig verhaal heeft misschien alleen aantrekkelijkheid voor mijzelv', wien het de vredige uren in het

[pagina VI]

	geheugen terugroept, die ik, na eene lastige dienst, in de grijze, romantische slotkapel aan de bewerking van hetzelve besteedde.
Koffijpraatjes		blz. 50.
	De met de Transatlantische letterkunde bekende lezer zal ligtelijk bespeuren, dat de Whim-Whams of Launcelot Langstaff ook den schrijver van dezen brief niet ten eenen male vreemd waren.
Des krijgsmans droom		blz. 57.
Dante alighieri, naar A. Barbier		blz. 59.
's Dichters roeping, naar denzelfden		blz. 61.
De vallende ster		blz. 63.
Jan de rijmer en de muze		blz. 66.
Napoléon, naar A. Barbier		blz. 75.
Robin adair, Iersch Volksliedje		blz. 83.
De stille ronde, Een soldatensprookje		blz. 85.
	De spokende Plaats - Majoor schijnt oorspronkelijk te Bergen op Zoom t' huis te hooren, waar ik meermalen van zijne verschijningen hoorde gewagen; naar mij later verhaald is, moet hij ook te Geertruidenberg niet geheel vreemd zijn.
De klok der vreugde, naar Seidl		blz. 97.
Het vliegend schip, Vaderlandsche Legende		blz. 100.
De pelgrim, het Hoogduitsch van verre gevolgd		blz. 115.
's Dichters vaarwel, naar Byron		blz. 121.

[pagina VII]

Jan de rijmers togt en terugtogt		blz. 125.
De oogst		blz. 137.
Adams ontwaken		blz. 140.
De cholera		blz. 141.
Mijn vaderland, fragment		blz. 150.
Jan de rijmer aan de redactie, enz.		blz. 153.
	In dit versje wordt onder anderen een weinig de draak gestoken met Rijmwoordenboeken, als b.v. dat van den Heer witsen geijsbeek, of liever met het misbruik, dat van zulke, op zich zelven anders geheel niet verwerpelijke Ezelsbruggen gemaakt, en de rijmwoede, die er door bevorderd kan worden.

Vorige Volgende