De gestoorde pret.
‘O, ik twijfel er volstrekt niet aan, mevrouw,’ sprak de veldmuis, ‘het zal hier best zijn uit te houden. Wat ziet het eten er lekker uit,’ dacht hij en nam plaats aan de tafel, waarop allerlei keurige muizenlekkernijen waren gereed gezet.
‘Smakelijk eten,’ wenschte de veldmuis, toen hij beginnen zou, dat was hij zoo gewend, maar de stadmuis zeide niets, want dat vond hij ouderwetsch. Toch was die wensch zoo kwaad nog niet, zooals zal blijken.
Nauwelijks stak men namelijk den eersten hap in den mond of daar werd eenig geruisch vernomen en een geluid dat erg veel had van een zacht ‘miauw’ en ziet! Dat was me een schrik! op eens sprongen papa, mama, de zoons, de dochters, de meid en de knecht allen met een sprong in een klein gaatje bij de deur der kamer, terwijl zij hun gast half duwende, half trekkende met zich voortsleurden.
Auteursrechtvrij