Metamorphosis et historia naturalis insectorum. Pars secunda

27. Onder-vindinge.

DEze Rupze, die ik u hebbe uit-geteikent, ont-houwt, en onder-houwt haar, by den reuk van den Egelantier, ende by den Wijn-gaard: zy is zeer loom en traag: zy zouwde haar liever laten ver-treden, als weg-kruipen; maar efter aan-geraakt zijnde is zy vry quaad, in 't verdedigen hares zelfs, tegen uiterlijk geweld; dog zy en begeeft haar niet ligtelik op de vlugt; maar als zy efter vlugt, kruipt zy traag voort, 't schijnt, dat

[p. *35]

[p. 113]

zy niet ras voort-kruipen kan; Daarom moogt gy haar, onderscheids-halven, Al te traag wel noemen. Deze gevangen hebbende, hebb' ik vier maanden den kost gegeven: maar na die tijd ging zy haar een graf maken, daar toe nemende wit papier, dat zy in kleine stukjens wist te bijten, en de bladeren van Melisze, of Konfylje de grein, daar-beneffens ook haar eigen quijl; hier uit maakte zy haar een woning, om daar in vry en gerust ter veranderinge te liggen; zettende haar, om hare hervorminge te onder-gaan, op den xiij. van Herfst-maand: ende bleef in die gestaltenisze, juist den tijd van agt maanden, gelijk ghy haar op het midden van het Plaat-blad ziet af-gemaalt; want op den xiij. van Bloei-maand van het volgende jaar, is uit

[p. 114]

haar een Uiltje te voor-schijn gekomen, dat niet zeer vreemd van koleur was; 't welk niet wel tegen 't vasten mogt; want 't en leefde maar eenen dag zonder eten, en doe stierf't, berooft zijnde van zyn gewoonlik voedzel, alzoo ik onkundig was, waar by deze slag van Uiltjes leefden.