Metamorphosis et historia naturalis insectorum. Pars secunda

26. Onder-vindinge.

DEze zoorte van hairige Rupzen, waar van ik 'er een op het 26. Plaat-blad hebbe na het leven uit-gebeeld, eten zeer geern het loof van de Zonne-bloemen; dit is ook haar gewoonlik voedzel, daar mede hebb' ik haar ook een ruimen tijd gevoed, en in 't leven behouwden. Zy zijn boos-aardig, zelfs ook tegen hare

[p. 110]

mede-zoorten: zy vegten menig-maal heftig tegen malkanderen, bytende d'een d'andere, het hair uit het lijf, dat het weg-stuift: daarom moogt gy haar den naam van Voor-vegters wel geven, zoo gy haar van andere onder-scheiden wilt; dog zy zijn, als men haar ergens mede aan-raakt, zeer schrikagtig; dan buigen zy haar digt in een, en blijven zoo wel een vieren-deel uurs liggen, zoo dat gy zeggen zouwd, dat zy dood waren; hier in andere Rupzen gelijk zijnde, die zoo haast zy worden aan-geraakt, den Hazen-slaap gaan slapen, gelijk den Haas doet, als hy vervolgt word; zoo weten ook deze behendiglijk haar dood te veinzen, om levend te blijven, of om niet gedood, of ter dood gequetst te worden.

[p. 111]

Deze Rupze nu, die u hier vertoont word, vougde haar ter her-vorminge op den 11. van Herfts-maand: van loof, en haar quijlzel een huisken hebbende gemaakt, ging zy daar in liggen, gelijker-wijs als in een graf, om daar uit, op hare tijd te verrijzen; in die uiterlijkke gedaante, die de middelste plaats van de Plaat u uit-beelt; en bleef daer in leven-loos, en zonder haar te bewegen, liggen juist negen maanden lang; want zy bragt op den 11. van Braak-maand een Uiltjen voort, dat meest daags scheen te slapen, en zeer traag was, dog 's nagts waakte, en zeer gauw en geswind was, gelijk meer andere diertjes, ende vogelen, als de Uilen, ende Vlêêr-muizen, daags stille zijn, en by nagte vliegen: dit Uiltjen, alzoo ik

[p. 112]

niet wist, by wat voedzel het leefde, ende nu myn oog-merk bekomen hadde, namelik kennisze van zynen oor-spronk, schonk ik de ruime lugt, om zyn kost te zoukken, en zyn geslagte voort te telen.