12
Onze wereld, en de kosmos waarin wij hem situeren, en wijzelf, en al wat wij beleven in die wereld, en waarnemen in die kosmos - bestaat niet echt. Dat alles is niet meer dan een opname, een enorme stereofoniese driedimensionale technicolor die wordt afgedraaid. Wij, personages optredend in die reproduksie, zijn ons van dit, het feit van ons optreden wel bewust - maar pleit dat juist niet voor de subtiliteit van de opnametechniek?
De kwestie is alleen: opname van wat. Dit is vroeger ooit echt gebeurd. Op natuurlijke grootte. Alle sterren, alle prachtige spiraalnevels in de teleskoop van de astronoom hebben ooit ergens bewogen, een oneindig aantal malen groter, en echter vooral. Maar wat hij vandaag waarneemt en fotografeert (of meent te fotograferen en waar te nemen) geeft hem tenminste een idee van hoe het was; dit weze hem een troost. Dit weze het oorkussen van de astronoom.