Zij zingen

[p. 166]

Vlaanderen

't Zijn weiden als wiegende zeeën,

Die groenen langs stroom en rivier,

Hier vredige dorpkens, daar steeen,
Die rijzen met torens vol zwier.
't Zijn welige velden en wouden,
Of vlakten der heide vol rust.
O, 'k wil in mijn harte behouden
Die schoonheid, mijn oppersten lust.

Refrein

Voor Vlaanderen, Vlaanderen trille

Mijn harte vol geestdrift en vuur;

Mijn land is hetland van de stille,

De vreedzame, breede natuur!

[p. 167]

 

Uit beelden en doeken en zangen,

 

Uit al wat een kunstenaar schiep,

 

Straalt gij als met toover omhangen,

 

Zoo innig gevoeld en zoo diep.

 

Gij spiegelt den aard uwer lundren,

 

Gij vindt in hun werken u weer,

 

Hoe zou mijne liefde vermindren,

 

U minnen wil ik meer en meer!

Refrein

Voor Vlaanderen, Vlaanderen trille

Mijn harte vol geestdrift en vuur;

Mijn land is het land van de stille,

De vreedzame, breede natuur!