Zij zingen

[p. 145]

Moeder

Ik min het lied van bloemen

Van vliet en nachtegaal;

Doch slechts uw naam te noemen
Klinkt schooner duizendmaal.
Al stem ik mee die zangen,
Hoevele zijn er niet?
O moeder, goede moeder,
Naar U gaat mijn verlangen,
Mijn schoonste lied!

Ik merk op mijne wegen
Wel menig goede ziel;
Doch gij, ge zijt een zegen,
Die uit den hemel viel.
En langs de levensgangen,
Op zoek naar eenig doel,
O moeder, goede moeder,
Naar U gaat mijn verlangen.
Mijn reinst gevoel!

[p. 146]

 

Ik word van U gescheiden

 

Door 't noodlot vroeg of laat.

 

Waar ook mijn stappen leiden,

 

Gij blijft mijn toeverlaat.

 

Geen kan er U vervangen,

 

Hij weze nog zoo zacht,

 

O moeder, goede moeder,

 

Naar U gaat mijn verlangen,

 

Mijn laatst gedacht!