Zij zingen

[p. 99]

Blanke droomen

Jantje wenschte lijk de wolkjes
Door het ruim te kunnen vliên,
En terwijl de wijde wereld
Eens in vogelvlucht te zien.

Kijk, daar kwamen aangevlogen
Zeven zwaantjes in 't gelid;
Jantje had zich maar te schikken
In een bootje zilverwit.

Of het heerlijk was te zweven
Door de luchten ruim en rein!
Daar beneden zag hij alles
Kleiner worden, och, zoo klein.....

En het werd hem bang om 't harte,
Toen hij eensklaps niets meer zag.
Hij ontwaakte, zeer gelukkig
Dat hij in zijn bedje lag.