Den hoonig-raat der psalm-dichten ofte Davids psalmen met d'andere lof-sangen

Van 't Gebedt.

XLV. Sondagh.

116 Vra. Waerom is het gebedt den Christenen van noode?

Ant. Daeromme dat het dat voornaemste stuck der danbaerheyt is, welcke Godt van ons vordert. Ende dat Godt sijne genade ende den H. Geest alleen dien geven wil, die hem met hertelicke suchten sonder ophouden daerom bidden, ende daer voor dancken.

117 Vrag. Wat behoort tot een sulck gebedt dat Godt aengenaem zy, ende van hem verhoort werde?

Ant. Eerstelijk, dat wy alleen den eenigen waren Godt, die hem in sijn woort geopenbaert heeft, om alle 't gene dat hy ons geboden heeft te bidden, van herten aenroepen. Ten anderen, dat wy onse noot ende elendigheyt recht ende grondelick kennen, op dat wy ons voor den aengesichte sijner Majesteyt verootmoedigen. Ten derden, dat wy desen vasten gront hebben, dat hy ons gebed, niet tegenstande dat wy sulks onweerdig zijn om des Heeren Christi wille, sekerlick wil verhooren, gelijk hy ons in sijn woort belooft heeft.

118 Vrag. Wat heeft ons Godt bevolen van hem te bidden?

Antw. Alle geestelicke ende lijflicke nootdruft, welcke de Heere Christus begrepen heeft in het gebedt dat hy ons selve geleert heeft.

[fol. Gg1v]

119 Vra. Hoe luydet dat gebedt?

Ant. Onse Vader, die in de hemelen zijt.

Uwe Naem werde geheyligt.

Uw' Koninckrijcke kome.

Uwen wille geschiede, gelijck in den hemel, [also] oock op der aerden.

Ons' dagelicks broot geeft ons heden.

Ende vergeeft ons onse schulden, gelijck oock wy vergeven onse schuldenaren.

Ende en leyt ons niet in versoekinge, maer verlost ons van den boosen.

Want uw' is het Koninckrijcke, ende de kracht, ende de heerlickheyt, in der eeuwigheyt. Amen.

XLVI. Sondagh.

120 Vra. Waerom heeft ons Christus geboden, Godt also aen te spreken: Onse Vader?

Ant. Op dat hy van stonden aen in het beginsel onses gebeds in ons de kinderlicke vreese ende toeversicht tot Godt verwecke, welke beyde de gront onses gebedts zijn: namelick, dat God onse Vader door Christum geworden is, ende dat hy ons veel weyniger afslaen sal 't gene dat wy hem met rechten geloove bidden, dan onse vaders ons aerdtsche dingen ontseggen.

121 Vra. Waerom wert hier toegedaen: Die in de hemelen zijt?

Ant. Op dat wy van de hemelsche Majesteyt Gods niet aerdtschelick en gedencken, ende van sijne almachtigheyt alle nootdruft des lijfs ende der zielen verwachten.

XLVII. Sondagh.

122 Vra. Welck is de eerste bede?

Ant. Uwe Naem werde geheylight. Dat is, geeft ons eerstelick dat wy u recht kennen, ende u in alle uwe wercken, in welke uwe almachtigheyt, wijsheyt, goetheyt, gerechtigheyt, barmhertigheyt, ende waerheyt klaerlick schijnet, heyligen, roemen ende prijsen. Daer na ook, dat wy alle ons leven, gedachten, woorden ende wercken also schicken ende richten, dat uwe naem om onsent wille niet gelastert, maer ge-eert ende gepresen werde.

XLVIII. Sondagh.

123 Vra. Welck is de tweede bede?

Ant. Uw' Koninckrijcke kome. Dat is, regeert ons also door u woort ende uwen Geest, dat wy ons langhs soo meer u onderwerpen: bewaert ende vermeert uwe Kercke, verstoort de wercken des duyvels, ende alle gewelt, het welck hem tegen u verheft, mitsgaders alle boose raetslagen, die tegen u heyligh woort bedacht weden, tot dat de volkomentheyt uwes Rijcks toekome, daer in gy alles sult zijn in allen.

XLIX. Sondagh.

124. Vrag. Welck is de derde bede?

Ant. Uwen wille geschiede, gelijck in den hemel, [also] oock op der aerden. Dat is, geeft dat wy ende alle menschen onsen eygenen wille versaken ende uwen wille die alleen goet is, sonder eenig tegenspreken gehoorsaem zijn, op dat also een yegelick sijn ampt ende beroepinge so gewillighlick ende getrouwelick mag bedienen ende uytvoeren, als de Engelen in den hemel doen.

L. Sondagh.

125 Vra. Welck is de vierde bede?

Ant. Ons' dagelicks broot geeft ons heden. Dat is, wilt ons met alle nootdruft des lichaems versorgen, op dat wy

[fol. Gg2r]

daer door bekennen, dat gy de eenige oorspronck alles goets zijt, ende dat noch onse sorge noch arbeyt, noch uwe gaven, sonder uwen zegen ons en gedyen: ende dat wy derhalven ons vertrouwen van alle creaturen aftrecken, ende op u alleen stellen.

LI. Sondagh.

126 Vrag. Welck is de vijfde bede?

Ant. Ende vergeeft ons onse schulden, gelijck ook wy vergeven onse schuldenaren. Dat is, Wilt ons arme sondaren alle onse misdaden, ende oock de boosheyt die ons altijt aenhangt, om des bloets Christi wille niet toerekenen, also wy oock het getuygenis uwer genade in ons bevinden, dat ons gantsch voornemen is, onsen naesten van herten te vergeven.

LII. Sondagh.

127 Vra. Welck is de seste bede?

Ant. Ende en leyt ons niet in versoekinge, maer verlost ons van den boosen. Dat is, dewijle wy van ons selven so zwak zijn, dat wy niet een oogenblick en konnen bestaen, ende daer toe onse doot-vyanden, de duyvel, de werelt, ende ons eygen vleesch niet ophouden ons aen te vechten: wilt ons doch behoeden ende stercken door de kracht uwes H. Geests, op dat wy in desen geestelicken strijt niet onderleggen, maer altijt sterken wederstant doen, tot dat wy eyndelick t'eenemael de overhant behouden.

128 Vrag. Hoe besluyt gy u gebedt?

Ant. Want uw' is het Koninckrijcke, ende de kracht, ende de heerlickheyt, in der eeuwigheyt. Dat is, sulks alles bidden wy van u, daerom dat gy als onse Koning ende aller dingen machtig ons alles goets te geven, den wille ende het vermogen hebt, ende dat al, op dat daer door niet wy, maer uwen heyligen name eeuwiglick gepresen werde.

129 Vrag. Wat beduyt dat woort, Amen?

Ant. Amen is te seggen: Het sal waer ende seker zijn: want mijn gebedt veel sekerder van Godt verhoort is, dan ick in mijn herte gevoele, dat ick sulks van hem begeere.

Eynde des CATECHISMI.