Den hoonig-raat der psalm-dichten ofte Davids psalmen met d'andere lof-sangen

Den Lxxxvij. Psalm.

Gods wooning is gegrond in vastigheeden,
Op hoog gebergt, geheiligt tot sijn eer;
De Heer bemint sijn Zions poorten meer;
Dan 't schoonst' verblijf in alle Iacobs steeden.

2 Men spreekt van u, o schoone stad des Heeren,
't Geen heerlik is; gy werd daar van geroemt,
Dat Rahabs naam, en Babel werd genoemt.
Die my, seit God, met kennis, zullen eeren.

3 De Philistijn en Tiriërs, en Mooren,
De zulke zijn geboortig daar van daan:
Ook zalmen dus van Zion seggen gaan,
Siet die, en die, is daar een ingebooren.

4 De hoogst' is self haar steunsel, en besorger:
In d'opschrift van het volk zal God, de Heer,
Hun naamen reekenen in 't boek van eer;
En seggen, dees' is ook een Zions Borger:

5 Men zal, o stad, de sangers hooren singen
Een vroolik lied, vermengt met snaaren-spel;
Mijn heil-fonteinen, als een vreugde-wel,
En leevens-bron, in u dan sullen springen.