Vlaemsche dichtoefeningen

[p. 100]

Hy Rees!

Heil, overwinnaer! wees gegroet!

Hoe glanzend is uw zegeprael!

Hoe schittert uwe almagtigheid

En uwer wonden roode strael!

Gy komt al voor den dageraed

Van duizend zielen voorgegaen;

Zy bidden, nauwlyks vrygekocht,

Uw wondre schoone menschheid aen.

De onsterfelyke Godheid lag

Van 't lichaem altyd onverscheên,

Noch liet zy eenen enklen stond

Het dierbaer menschlyk herte alleen.

Met vrygemaekte liefdevlam

Aenbad geheel de zielenstoet,

En Jesum ziende, dachten ze aen

Maria, Jesu Moeder zoet.

[p. 101]

 

Ook Gy verlangdet, Jesus' ziel,

 

Om 't heilig Vleesch verlangdet Gy

 

Vol liefde, en zuchttet naer het hert

 

Dat rustte in uw doorboorde zy'.

 

 

 

Ze aenbaden, toen de schoone ziel

 

Genaderd kwam by 't rustend lyk:

 

Het blinkt in 't graf... en vóór hen, zie:

 

Dáér staet Hy, Jesus, glorieryk!

 

 

 

Knielt neder, neder al wat hoogst

 

Verheven staet, vol vreugde en vrees;

 

Want Liefde, o Zonde, is boven, en

 

't Is uit met u, o Dood: Hy rees!

 

 

 

Hoe, Hemel! klinkt het zegelied

 

Dat heden 't choor der Englen spreekt;

 

Toen Hy, verrezen uit het graf,

 

Gelyk den dagraed henenbreekt.

 

 

 

Van liefde en leed hoe gloei ik thans!

 

Is 't eerbied dat ik spreke?.. 'k vrees...

 

En valle neêr, en bidde... en zwyg,

 

Vóór uw verheerlykt heilig Vleesch!

 

 

 

Zoo blyde tranen ween ik, dat

 

Myn herte en ziel bezwyken moet;

 

Ik spreek niet meer, - Gy weet het al:

 

Gy, overwinnaer, Jesu zoet!

Naer 't Engelsch van Dr Faber.