Vlaemsche dichtoefeningen(1858)–Guido Gezelle– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 67] [p. 67] O! 't ruischen van het ranke riet! Παρα ροδανον δονακγα. Hom. Il. XVIII, 576. O! 't ruischen van het ranke riet! O wist ik toch uw droevig lied! Wanneer de wind voorby u voert En buigend uw halmen roert, Gy buigt, ootmoedig nygend, neêr, Staet op en buigt ootmoedig weêr, En zingt al buigen 't droevig lied Dat ik beminne, o ranke riet! O! 't ruischen van het ranke riet! Hoe dikwyls dikwyls zat ik niet Naby den stillen waterboord Alleen en van geen mensch gestoord, En lonkte 't rimplend water na En sloeg uw zwakke stafjes ga, En luisterde op het lieve lied, Dat gy my zongt, o ruischend riet! O! 't ruischen van het ranke riet! Hoe menig mensch aenschouwt u niet En hoort uw zingend harmony, Doch luistert niet en gaet voorby! [pagina 68] [p. 68] Voorby al waer hem 't herte jaegt, Voorby waer klinkend goud hem plaegt; Maer uw geluid verstaet hy niet, O myn beminde ruischend riet! Nogtans, o ruischend ranke riet, Uw stem is zoo verachtlyk niet! God schiep den stroom, God schiep uw stam, God zeide: ‘waeit!...’ en 't windje kwam En 't windje woei, en wabberde om Uw stam die op en nêre klom; God luisterde... en uw droevig lied Behaegde God, o ruischend riet! O neen toch, ranke ruischend riet, Myn ziel misacht uw tale niet; Myn ziel die van den zelven God 't gevoel ontving op Zyn gebod, 't Gevoel dat uw geruisch verstaet Wanneer gy op en neder gaet, O neen, o neen toch, ranke riet, Myn ziel misacht uw tale niet! O! 't ruischen van het ranke riet Weêrgalleme in myn droevig lied, En klagend kome 't voor uw voet, Gy, die ons beide leven doet! O gy, die zelf de kranke tael Bemint van eenen rietenstael, Verwerp toch ook myn klagte niet, Ik! arme, kranke, klagend riet! Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij