Poëzie en proza
(2002)–Guido Gezelle–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 241]
| |
Nagelaten gedichten | |
[pagina 243]
| |
12 Julii 1858.aant.Uw hert en mond
een enklen stond
verschillend ooit
en vond ik; nooit!
Maer altyd een
Zyn z'hunnen tween
Noch lief of leed
z'ooit liegen deed
Uw tale is zoet
uw herte is goed
en spreekt opregt
alwat gy zegt
geen vier ontbreekt
Uw oog, zy spreekt
En glanzend spruit
Uw ziele eruit
Uw hert, uw hand
Staen in verband
met mond en tael
en altemael
En zie 'k een traen
Uw ooge laên
Ik peize bly
Niet valsch is hy!
Dat altyd voort,
Myn kind, uw woord
En werk gelyk
En 't zelve blyk'
Maer houdt aen Hem
die hert en stem
En ziel en al
bewaren zal
Die weet en ziet
Wat goed of niet
Wat leugen spreekt
of waerheid breekt
dat wensch ik uit
| |
[pagina 244]
| |
myn herte en sluit
dit kleen gedicht
tot u gerigt,
Maer als ik mag,
Uw blyden dag
Besteke ik met
een goê gebed,
want anders iet
begeert gy niet:
Gy weet het wel
'K en heb niet el
al lang geleên
Ist u gegeen,
Myn hert en wat
Myn hert bevat
gy hebt het en
gy moogt het hên
Zoo lang het heeft
een sperk die leeft
gegroet zy dan
geliefde, van
Een dien, gy kind,
Als vader mint
En die van u
moet scheiden nu
Het spyt hem fel
Maer toch! vaerwel!
|
|