Poëzie en proza

[p. 227]

Jantjeaant.

Op en neêre, in de elzentronken;

neêre en op, gewiegewaagd;

toutert Jantje en, omgezonken,

raakt de stam, die Jantje draagt,

de aarde bijkans: op en neder
rijst het weg en zinkt het weder.

Op en neêre, in 's levens wegen,

Jantje, zal 't bij beurten gaan;

lief en leed zal vóór en tegen

't herte u en de schenen slaan:

Wiegewagen zult ge, en dansen,
tusschen goede en kwade kansen.

Breekt de tak, dan zie 'k u vallen

diepe in 't goor, beneên u daar:

Zwicht u, en, bezien ze u allen,

helpende u met handgebaar,

om nog hooger op te schrijden,
zwicht u, Jantje, en rust in tijden!

Kortrijk, 21-22 April 1897.