Poëzie en proza

[p. 105]

Die varende vroueaant.

Van der viervlaghen, die voordesen
hier te Brugghe es opgheresen,
schreef ic u in enen brief;
nu wil ic dichten, eist u lief,
vander varender vrouen doene,
al de canten van Moscheroene.
Achttienhondert, doe men screef,
ende tsestich, daartoe bleef
nu noch - 1 - te tellen mede,
ward dat walenlant, ter stede
waer dat Comene staet, die stat,
ende daer omtrent, ghevat
van ener rampen die, onsochte,
daer die varende vroue brochte.
Dats ene derne, wildut weten,
die was van euvelen gewetene
ende, diet quaet bedreef, metter macht,
tote dat si hor egen vadere mesacht
ende bespot heeft scandelicke:
daeromme die vader se scrickelicke
vloecte, ende seide: vaert
wech van hier ten wolckenwaert
ewelicken! Ende si voer voort,
so soe dienen vloec hadde ghoort.
Rusten en can si nemmermeer,
varen moet si emmermeer,
ende si wert, in vlaemscer talen,
die varende vroue geheeten; wale
ende terecht, terwilen soe vaert
altide sere voorewaert. -
Dicken vaert si oec neder, laci!
Scrickelick es nog die altracie
toe Comen,
so ict hebbe vernomen,
ende daer alomme ende daerbi,
- warent gheen walen, tspetemi! -
Die dat wisten seidenmi, twaren,

[p. 106]

 

si quam uppe die wolcken ghevaren,

 

tenemale int graue ghecleet,

 

met enen clede wijt ende breet,

 

ende, ghinat gheen twe ghetelt,

 

eer si sat al inne dat velt.

 

Twas te Mesine, waer dat scone

 

hof staet ende die meiskine wonen;

 

- meiskine en scaet si, secht men, nooit, -

 

maer die bomen die heeft si ghestrooit

 

ende ghesmeten ende ghebroken,

 

ende in dat grijsde cleet gedoken

 

ende meghevoert medeen

 

hooi ende strooi, stock ende steen,

 

daken, vlaken, pannen ende peerden,

 

daerme datsi liep heurer veerden

 

recht naer Wittécat - int walsc

 

heetet also, ma tes valse -

 

tes te Widisghaete dat si es comen,

 

ende si heeft ccc bomen

 

uteghewronghen, aveghedraeit,

 

wech gherot ende omverre ghewaeit,

 

dattes jammer om te segghen.

 

Vele hebben moeten den dume legghen

 

vanden bomen, sterck ende groot,

 

als die vroue voorbi hun scoot.

 

Van enen appelare willic tellen:

 

niemene ne sal nu moeten scellen

 

nochte proeven meer die appelen sine,

 

- ai twaren toch solke scone fine

 

't jaer voordesen! - die vroue trockene

 

omme ende slouchene al in broeken,

 

slouchen die wortel af ende die crone,

 

ende soe smeten daertoe in die bonen:

 

ccc stappen hi lach vandaer

 

lik enen like, dat es waer.

 

Enen jonghene drouch si mede

 

in horen aermen, ende si dede

 

ommen te paeyene, liefghetal

 

vele, maer hi ne wou medal

 

horcken na horen strelen ende plaghen;

 

doe ne wou sene niemeer draghen,

[p. 107]

 

ende soe smeetene daer lik nen hont,

 

dits waerhede, langs den gront.

 

Ene coe, met bant ende stake,

 

greepsi sonder lettenbrake

 

uten stal ende bantse vast

 

aen den stake; van daer wast

 

vamen tiene, dat wetic wale,

 

sonder quaet ochte sonder quale.

 

iij hofstedekine cort ende cleen

 

heeft soe ghemaect, of waeist maer -1, -

 

ende die weduwe die sprac si ane

 

ende is ene wile bliven stane

 

voor heurder veisteren, daer si gheseten

 

sat in enen leenstoele. Godt mach weten

 

wat die varende vroue al sei

 

teghen dat wedukin! Wat si dei

 

ai! dat weten wi al te male!

 

Cleen ende flau en scaet si niet,

 

maar al datter groot ute siet

 

ende sterck, daer loopt si jeghen

 

ende so saen eist nereghesleghen:

 

waert noch duust keers stercker, tlach

 

al omverre in enen slach.

 

Maar die lieden van horen geslachte,

 

vrouen spaert si der groter crachte,

 

nochte si en deret haer niet

 

soet te Comene es gesciet.

 

Reinaert, Reinaert, ghij sijt fel

 

so die varende vroue, ende snel!

 

Spaert uwe vrienden ende gelicken

 

sodanig dat dat scrickelike

 

hemelgewelt u oec sparen mach,

 

up desen ende up allen dach!