Dichtwerken (deel 1 en 2)

(1949-1950)–Guido Gezelle– rechtenstatus



[pagina 680]
De dageraad In 't blauwe van den hemel doekt een kleene, witte wolke de zonne mij; en 't witte van die wolke en komt geen vlekkelooze molke, geen wolle bij; geen witgewasschen wolle, noch geen snee die, versch gevallen, te gronde ligt; zoo wit is, op de boorden van die witte wolke, 't brallen van 't zonnelicht. 'k En kan 't niet meer bezien bijkans, mijne oogen willen dolen; 't is vermiljoen, dat, zwart in mijnen boek gedrukt, zoo zwart is als de kolen, en 't rood is groen. De Leye, die daar stille ligt, het water in de beken is rood voortaan; terwijl, van top tot tee'n mij als van 't morgenrood ontstoken de boomen staan. Het schemert hooge en leege nu, en, diepe in 's hemels gronden, vandage staat, beneên dien witten zonnedoek, in 's middags hooge stonden, de dageraad! 8/9-3-'98