Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 502]

Enne ...

't Is schoone, al dat gij zegt, voorwaar;

en 'k hoore u geren kouten, maar,

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

‘Ik wel met alle menschen sta.

't Zijn overal mijn' vrienden.’ - Ja,

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

‘Van aver te aver ben ik gansch

van oud en edel volk’ - Nochtans,

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

‘Mijn leven staat, bij man en stik,

bewezen en beschreven.’ - Ik

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

‘'k Heb boeken, negenduist en nog;

ik leze er vele, en 'k schrijve er ...’ - Doch

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

‘Mijn' mildheid, daar is 't ende van

verloren!’ - Niet te min, me' man,

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

‘'k Ben democraat en flamingant!’

- God spare ons van de weêrga, want,

den vogel aan zijn' veêren, enne ...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

[p. 503]

 

‘'t Geloove staat op mij gestut,

 

en, ware 't niet van ...’ - Tut, tut, tut:

 

den vogel aan zijn' veêren, enne ...

 

den boom ik aan zijn' vruchten kenne.

 

17-1-97.